چشات برام مقدسه
آغوش تو پناهمه
تو بامنی
بهشت دنیام...

#بفرست_براش🩷

روز جمعه رو شروع کنیم و بسازیم با این اهنگ زیبااااااااااااااااا.🩷.

سنم که کمتر بود؛ کوچمون حکمِ بهشت رو برام داشت.
گذشت و از همه‌ی دنیا، خونمون شده بود پناهم. رفته‌رفته، کنج اطاقم شد نقطه‌ی امنم و تهش رسید به گوشیم.
اما این‌روزها، تنها جایی که احساس راحتی می‌کنم؛ خیالمه.
با این‌همه، وسعتی که خیالم داره؛ حتی کوچمون هم نداشت‌!

𝐈'𝐯𝐞 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐬𝐞𝐞𝐧 𝐚 𝐝𝐚𝐲 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐆𝐨𝐝 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐭𝐡𝐫𝐨𝐮𝐠𝐡 𝐟𝐨𝐫 𝐦𝐞.𝐇𝐞'𝐬 𝐚𝐥𝐰𝐚𝐲𝐬 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐦𝐞

تو زندگیم حتی یه روز هم نبوده که خدا به دادم نرسیده باشه همیشه پشت و پناهم بوده 🤍.

•
این مرد فقط مرد زندگیم نیست
رفیقمه عشق زندگیمه انسان موردعلاقمه سرپناهمه همه‌چیزمه
دوست دارم عشق من🫀

♡

تفنگت را زمین‌ بگذار!
برای ما قسم خوردی!
قسم خوردی ز نام ما، ز حق و احترام ما،
قسم خوردی حفاظ جان ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! سهم ماست آزادی!
که حق ماست شرعا، منطقا، این ظلم را محکوم و این اجبار را، تحقیر را محکوم و این تزویر را محکوم‌ سازیم و... تو هم باید؛
کنار مردمت باشی!
تو باید یار ما، همراه ما، دستان قدرتمند ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! من مردم! چرا من را؟ تو باید ظلم را، ایران‌فروشان را،
تو باید دشمنان خاک ایران را،
تو باید درد را سرکوب می‌کردی! نه من را
من! منی را که؛
هزاران درد و ظلم و بی سرانجامی،
تورم، فقر، غارت، رنج و ناکامی
تمام سهمم از ایران شد و گفتم نه! من مجرم شدم حالا؟!
تفنگت را زمین بگذار،
دفاع از خویش و از حق گر گناه است این زمان، هیهات از این ذلت!
گنهکارم؟ بیا و هم‌گناهم باش
به خونم تشنه‌اند این‌ها،
من ایرانم! پناهم باش...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

به خود
پناهم ده...
که در پناه #تُ ..
آواز رازها جاری ست...

. .

در هر تپش قلبم حضور معبودیست که
بی منت برایم خدایی می کند….
بی منت می بخشد…
و بی منت عطا می کند…
ای همه هستی…
ای همه شکوه…
ای همه آرامش….
امواج متلاطم درونم را ساحلی نیست جز یادت….
و غوغای روح بی پناهم را پناهی نیست جز حضورت…
وجودم را با ذکر نامت آذین می بندم
و جانم را با یادت متبرک می کنم
و عاشقانه تمنایت می کنم….

۞۩ஜخدایا پناهم باش.که جز پناه تو پناهی نمیخواهمஜ۩۞


از وقتی یه برنامه نشون داده که با عابر بانک کلاهبرداری میکنن







منم از ترس هر روز رمزکارتمو عوض میکنم
شوخی که نیست پای ده هزار تومن پول درمیونه

مثل یک آیینه ام ، از «آه» می ترسم رفیق

از خودم گه گاه و گه ناگاه می ترسم رفیق



گرچه مابین دو کتفم مُهر ایمان خورده است ...

لیکن از تاریکی این چاه ، می ترسم رفیق



گاه از له گشتن یک مور ، اشکم می چکد

آری ، آن کوهم که از یک کاه می ترسم رفیق



راه سخت و راهزن بسیار و عمر اندک ، و من

از کمینِ دشمنِ آگاه ! می ترسم رفیق



می خزم کنج تو و در وسعتت گم می شوم

جان پناهم می شوی هرگاه می ترسم رفیق



شادی ات را دوست دارم ؛ جان خود را بیشتر !

از همین لبخند دُم کوتاه می ترسم رفیق...

لحظه ی شیرینی که به تو دل بستم

از تو پرسیدم من : تو منی یا من تو ؟

و تو گفتی هر دو ، و به تو پیوستم

گفتم ای کاش پناهم باشی

همه جا و همه وقت تکیه گاهم باشی …

و تو گفتی هستم ؛ تا نفس هست کنارت هستم …