چی میشد دور نبودی ، همسایه رو به رومون بودی ، دمپایتو می‌پوشیدی میومدی باهم یه چایی میخوردیم.️

آدم دوست داره به بعضیا بگه:
چی میشد دور نبودی همسایه رو به رومون بودی ، دمپایتو می‌پوشیدی میومدی باهم یه چایی میخوردیم :).️

بابام می‌گفت:
«حست به بعضی چیزها مثل لباس پشت ویترینه، تا نپوشی ببینی بهت نمیاد نمی‌تونی فکرت رو آروم کنی!»

قدر اونی رو بدون که کهنه پوشید تا تو نو بپوشی.

متنفرم از ندونستن روزمرگی کسی که دوستش دارم. متنفرم ندونم صبحونه چی خورده؛ چای‌ش رو با چی خورده. متنفرم ندونم چی پوشیده و با چی رفته دانشگاه. متنفرم ندونم راننده ون یا اسنپ بهش چی گفته. متنفرم ندونم هنوزم از اسنپ می‌ترسه یا نه. متنفرم ندونم بین دو کلاس چیکار کرده و وقتی با بی‌حوصلگی از کنار آدم‌ها عبور می‌کرده چی شنیده. متنفرم ندونم تو کدوم بشقاب غذا خورده و عصر قراره سینما بره یا درس بخونه. ماشالا ماشالا چقدر چیز میز برای تنفر‌ از زنده بودن وجود داره.

Love may forgive all infirmities and love still in spite of them: but Love cannot cease to will their removal.

عشق ممکنه از همه ناتوانی هات چشم پوشی کنه و با وجود اونا همچنان عشق بورزه بهت: اما عشق نمیتونه باعث از بین بردن اون ناتوانی ها بشه.

‌
‏اگه یه‌بار دیر رسید بدقول نیست،
اگه یه‌بار دروغ گفت دروغگو نیست،
اگه یه‌بار عصبانی شد پرخاشگر نیست،
اگه زیاد میخنده بی‌غم نیست،
اگه از اشتباهت میگذره ابله نیست،
اگه تو درست میگی لزوماً بقیه اشتباه نمیگن،
اگه یه‌بار بد لباس پوشید بدسلیقه نیست،
انقدر نسبت به آدما صفر و‌ صد نباشید .

. .

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم🩶




آدینتون دلچسب

همان چوب دارچینی
که لحظه آخر
درون چای می اندازی
همان عکسی که در لپ تاپت
پنهان میکنی ولی دور نمیریزی
پیراهنی که دکمه اش را ندوخته ای اما
نمیتوانی از پوشیدنش منصرف بشوی
من تمام انها هستم
نخواستنی هایی که ناگهان
نمیتوانی از دوست داشتنشان صرف نظر کنی.


. .

گویی تمام عمر بین آدمها گشتم
تا تو را پیدا کنم...
گویی به دنبال این بودم که
خود را گرفتار کنم!
تو دل از من نبردی ؛
من خودم را به دام انداخته ام...
زره پوشیده و اسب جنگ تاخته ام
پیچ و تاب موی احدی مرا گمراه نکرد
تو از راه آمدی و کافر شدم....
.️..