هر که از عشقِ تو پُرسید، به او گفتم شُکر!
پیش مردُم گِله از یار؟!
همینم مانده‌ست

#سید_سعید_صاحب_علم

. گاهے وَقتـا فرامـوش کُن کجـایے.
بہ کجـا رسـیدے.️
و بہ کجـا نرسـیدے.
گـاهے وَقتـا فَـقـط زنـدگـےکـن.
یاد قولهایے کـہ بہ خودت دادے نَبـاش.
یہ وقتایے شَرمنده خودت نَبـاش.
«د آخہ مَشتے تَقصیر تو نیست کِہ
تو تلاشتو کردے اما نَشـد »
یہ وقتایے جَواب خودتو نَده .
هَر کے اَزت پُرسید چرا اینجایہ زندگے گیر کردے.
"لـبـخَـنـد بزن "و بگو:
کـم نَذاشتَم .
امـّا نشد .
یہ وقتایے فَقط از زنده بودَنِت لِّذت بـبَر.
درُستہ سَختہ ولے تو تلاشتو بُکن.
دُنیا هَمینہ غَمِت نَباشہ ... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

پُرسیدم چآره ی دلتَنگـی چیه؟
گُفتـی دیدآر
-اگـه برنگرده چی؟اگه نَخوآد؟
سیگآر^-^

بہ سَلامتی کسی کہ اَزَش پُرسیدند:
یارت چگونہ بود :
گُفتــ نامَـــــرد نَبود تا تَهِش بود
وَلے قِسمَتـــــ نَبود

امروز یکی ازم پُرسید تو واسه چی میری نِت ؟؟؟
بهش گفتم واسِ تفریح ...
ولی میدونی تو دِلَم چی بود؟
پیشِ خودم گفتم وقتی میبینی نه همدمی داری
نه رفیقات رفاقت میدونن
نه عشقت قدرتِ درک کردنت رو داره و تنهات میذاره و میره ...
نه کسی می پُرسه زنده ای یا مُرده ؟
کجا بهتر از نِت ؟؟؟
( به سلامتیه همه ی رُفقای مجازی )

ﻫَﺮﭼﯽ ﺍَﺯﺵ ﻣﯽ ﭘُﺮﺳﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺟﻮاﺑﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺁﺭﻩ
گفتم : ﻣَﻨﻮ ﻣﯽ شناسی؟ گفت ﺁﺭﻩ
گفتم : اینجا راحتی ؟ گفت: ﺁﺭﻩ
گفتم : خوشحالی که اینجایی؟ گفت: ﺁﺭﻩ
گفتم: می خوای ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ یه ﺩﻭﺭﯼ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺩﻟﺖ واشه ؟!
یه دفه ﺟﯿﻎ و داد و فریاد کرد و گفت ﻧﻪ ! ﻧﻪ ! ﻧﻪ و رفت یه گوشه پشتش رو کرد بهم و شروع کرد به گریه کردن !!
ﺩﻟﯿﻠﺶ ﺭﻭ پرستار آسایشگاه میگه: ﺁﺧﻪ با ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻬﻮﻧﻪ گولش زدن و ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ خونه‌سالمندان و ﺍﯾﻦ ﺳﻮاﻝ رو ﻧﺒاﯾﺪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﯼ:( :( :(