نمی دانم که با او می شود ما شد؟
کسی این جمله را پرسید؟
چه باید گفت؟

درونم حس تردیدیست
مرا حتی دگر خود هم نمی فهمد !
میانِ لحظه ای خواهم که ما باشم
دمی دیگر ز دنیا می گریزم تا که تنها شَم

درونم حس تردیدیست
نمی دانم پر از دلبستگی هستم؟
و یا دنبالِ تن پوشی برای خستگی هستم؟

چرا احوالِ عالم را نمی فهمم؟
برایَش خاطرم همچون قراری بی ثمر باشد
به من دلبستگی بخشید و دنیا را ز کامَم بُرد
مرا دلبستگی بگرِفت و دنیایَش به نامم خورد !

چه باید گُفت؟
گمانم بایَدَش در آسمانِ فکرِ دیگر خُفت . . .

بیا قدری رها باشیم
بیا از مالِکیَت ها جدا باشیم
گمانم بی تعلّق زندگی زیباست
وطن در من تمامِ هستیِ دنیاست

مرا وابستگی پوچ است
نشانی در رسیدن نیست

من آنم،
مرغِ افکارم
دَمادَم در پِیِ کوچ است

.محسن محمودنیا

‌
ما
هیچ‌تر
از
هیچ
پِیِ
هیچ
دویدیم،
جز
هیچ
در این
هیچ
دگر
هیچ
ندیدیم .

. .

تو دستگیر شو ای خضرِ پِی‌خجسته که من
پیاده می‌روم و همرهان سوارانند
{ #حافظ }

. .

ما
هیچ تر
از
هیچ
پِیِ
هیچ
دویدیم؛
جز
هیچ
در این
هیچ
دگر
هیچ
ندیدیم!

بر رهگذر بلا نهادم دل را
خاص از پِیِ تو
پای گُشادم دل را ،
از باد مرا بویِ تو آمد امروز
شُکرانهِ یِ آن
به باد دادم دل را ...


"مولانا "

هرگز از گردش ایام
دل آزرده مباش
بامداد است
پِیِ هر شب تاری
آری ...


"علامه طباطبایی"

بر رهگذر بلا نهادم دل را
خاص از پِیِ تو
پای گُشادم دل را ،
از باد مرا بویِ تو آمد امروز
شُکرانهِ یِ آن
به باد دادم دل را ...


"مولانا "

‏من باشمُ تو باشیُ بوسه های پی در پِیَت *___*

نِیِاِز بهِ اِلِتِـِـِـِمِاِس نِیِستِ
ِکِسـِـِـِےِ کِهِ
ِدلِش پِیِـِش تِوِ نِباِشد
ِباِ کِـِـِـِـِـِـِـِوِچِکِ تِرِیِنِ
ِبهِـِـِـِـِـِـِاِنِهِ هِمِ مِیِـِـِرِوِد

هم در پِیِ بالائیان،
هم من
اسیرِ خاکیان ..

هم درپِیِ همخانه ام،
هم
خانه را گم کرده ام....
‌
"مولانا"