.


کادویی هست که یه ماه بعد از تولدت دریافت می کنی، پیتزایی هست که بابت قول دوماه پیش برات می خره، ساسون هایی هست که بعد از یه عروسی رفتن تازه توسط خیاط درست می شه و دیگه تا سه سال بعد خبری از هیچ عروسی ای نیست، می بینی چه بی مزه و بی فایده س؟ ماجرای عشقیه که خیلی دیر بهت ابراز می شه، دیرتر از زمانی که بهش نیاز داشتی، با فاصله ی وحشتناک از شخصی که نیاز داشتی دوستت داشته باشه، در وقتی که هورمون های عشق جاشون رو به هورمون های واقعگرایی یا کار دادن...
هیچ چیزی نباید دیر بشه، هیچ چیزی!

‏من حتی به پیتزایی که تو دستاته و میخوریش هم حسادت میکنم، چه برسه به سیگاری که هر روز رو لبات میذاریش

.


کادویی هست که یه ماه بعد از تولدت دریافت می کنی، پیتزایی هست که بابت قول دوماه پیش برات می خره، ساسون هایی هست که بعد از یه عروسی رفتن تازه توسط خیاط درست می شه و دیگه تا سه سال بعد خبری از هیچ عروسی ای نیست، می بینی چه بی مزه و بی فایده س؟ ماجرای عشقیه که خیلی دیر بهت ابراز می شه، دیرتر از زمانی که بهش نیاز داشتی، با فاصله ی وحشتناک از شخصی که نیاز داشتی دوستت داشته باشه، در وقتی که هورمون های عشق جاشون رو به هورمون های واقعگرایی یا کار دادن...
هیچ چیزی نباید دیر بشه، هیچ چیزی!