شاعر میگه

            
شب من یک شب پر خاطره خواهد گردید
من اگر باز کنم دکمه آن پیرهنت

بهترین عطرِ توو دنیا عطرِ رو پیرهنته
قشنگ ترین ساعتِ دنیا وقتِ رسیدنته
«تو بخند که بهترین تصویرِ دنیا عکس خندیدنته...»

چنین که عطر تنت ره به هر نسیم گرفته‌ست
تو با منی و نیازی به بوی پیرهنت نیست
#حسین‌منزوی

. .

با تو عاشقی کنم
یا زندگی؟
در بوی نارنجی پیرهنت
تاب می‌خورم
بی‌تاب می‌شوم
و دنبال دست‌هات می‌گردم
در جیب‌هام
می‌ترسم گمت کرده باشم در خیابان
به پشت سر برمی‌گردم
و از تنهایی خودم وحشت می‌کنم

#عباس_معروفی

باید بتونی پیرهنتو بزنی کنار و زخماتو نشونش بدی؛
‏و خیالت راحت باشه که قرار نیست از همونجا بهت ضربه بزنه.

همه چیز از عطرها شروع میشود، از رایحه ها. مثل عطر معشوق جامانده روی پیرهنی که او دوستش دارد.. مثل بوییدن پیرهنت قبل از خواب شیرین آخر شب.. مثل لبخند اول صبح ات که مدیون رایحه ی همان پیرهنی.. مثل مکدر شدن خاطرت با پر کشیدن عطرش.. مثل عبور رهگذری غریبه با بوی عطری آشنا.. مثل پرت شدن در اقیانوس خاطراتی که قرار بود برای همیشه متروکه بماند...
باور کن همه چیز از عطرها شروع میشود، از رایحه ها

#نجمه_سادات_قلندری

•
قشنگ ترین پیرهنتو تنت نکردی ‌امـ نکردی فقط بیا با زشت ترین پیرهنت بیا

♡

سکوت
هرگز به پایان نخواهد رسید
و شعر
همیشه یک جای خالی خواهد داشت
درست در ابعاد پیرهنت
که نپوشیده
در انتهای بی کسیِ کمد
_ به تنِ چوب رختی اش زار می زند _
پوسیده...

#آباعابدین

باد راهی شده تا عطر تنت را ببرد
آب جاری شده عکس بدنت را ببرد

دشت همواره بهاری و زمستان عاجز
که ببارد به تو رنگ چمنت را ببرد

می‌شد ای کاش که پیکی بفرستی به بهشت
قدر یک آه شمیم دهنت را ببرد

شاعری آمده تا اوجِ تو را فتح کند
نادری آمده تا هند تنت را ببرد

شعر پوشیده‌ای و دکمه به دکمه شاعر
می‌کند قافیه‌ی پیرهنت را ببرد

شانه کن! این‌همه در طاقت یک آینه نیست
شانه‌اش بار پریشان شدنت را ببرد ...

گیسوانت را
بالش خوابهایم کن
و بگذار دستانم
مطرب خواب آلوده ی
کوچه های پیرهنت شوند.
چه باک از سرزنش آدمیان
که من
آخر هزار سال زهد و هزار سال گناه
به تو رسیده ام!