نمیدونم چطور بگم اما یه «خریت»های دوست داشتنی تو زندگی آدم هست که میدونی نباید انجامش بدی، میدونی نباید دنبالش بری، میدونی نباید پیگیرش باشی اما هستی، این خریت های دوست داشتنی انسان رو پیر و فرسوده و افسرده میکنه ولی آیا این عوارض باعث دست کشیدن هم میشه؟هرگز!
زنده باد خریت.

همیشه بهترین هایمان شکستندمان،
همیشه آخر راه، با سرگیجه های تلخ تنهاییمان تنها گذاشته شدیم
تنها
به جرم نامهربانی هایی که بلد نبودیم
کسی به ما یاد نداده بود با آدمها باید مثل خودشان بود
کسی به ما نگفته بود آدمها از مهربانی بیزارند
هرچه بیشتر توجه کنی، بیشتر دلشان را میزنی
کسی نگفته بود
هرچه بیشتر پیگیرشان باشی، بیشتر خودشان را از تو دور میکنند
کسی نگفته بود
ما هم که بلد نبودیم درست رفتار کنیم
مقصر خودمان هستیم و آنهایی که نگفتند...

(مسلم علادی)

عاغا من اگه این ساعتایی رو که تو سایتا برنده میشم رو پیگیرشم، الان رکورد بزرگترین کلکسیون ساعت مال من بود. D:
اصن یه وضیه