On the road to success, there's a curve called failure, a loop called confusion, speed bumps called friends and red lights called enemies.

در مسیر موفقیت، منحنی به نام شکست، حلقه‌ای به نام سردرگمی، سرعت‌گیرهایی به نام دوستان و چراغ‌های قرمز هایی به نام دشمن وجود دارد.

وقتی ناراحت بودم، به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند.
-بریده ای از یک نوشته

‏نوشته بود :
وقتی ناراحت بودم به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند 🤍

♡

وقتی ناراحت بودم ، به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم
پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند
- بریده ای از یک نوشته

♡

وقتی ناراحت بودم، به او گفتم که نمیخواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

‏یه موقع‌هایی دلم می‌خواد شب بزنم بیرون، برم یه جایی که ویوی شهر داشته باشه، بایستم؛ حرکت ماشینا رو نگاه کنم، چراغای روشن خونه‌ها رو بشمرم، صدای شهر و بشنوم و برای چند دقیقه از روزمرگی‌هام فاصله بگیرم.

چراغ ها متفاوتند اما نور یکی ست .

- مولانا

برای خودتان کسی را پیدا کنید که ساعت‌ها شما را گوش کند و ساعت‌ها به او گوش کنید، کسی که حرف‌های شما را بفهمد و حرف‌های او را بفهمید.
خیلی مهم است که دو نفر برای هم حرف‌ها برای گفتن داشته‌باشند و از هم‌صحبتی با هم لذت ببرند و کنار هم به آرامش برسند. خیلی مهم است که دونفر، از جهان و گونه‌ی انسان که به ستوه آمدند، قبل از هرکسی به هم پناه ببرند و با هم حرف بزنند. خیلی مهم است که دو نفر مقابل هم که نشستند و کنار هم که قرار گرفتند، چیزی بگویند و از هر دری حرفی بزنند و سکوت نکنند.
تضمین امن و درستی‌ست "حرف زدن" و چراغ قرمز یک رابطه درست همان‌جایی‌ست که دونفر کنار هم‌اند، اما حرفی برای همدیگر ندارند!
آنجاست که امیدها ته می‌کشد و عشق  حتی راهی برای ورود نمی‌یابد! آنجاست که همه چیز واقعا تمام شده، حتی اگر ظاهرا ادامه داشته‌باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

Wish light for the lamp of your neighbor's house;
Undoubtedly, it will light up around your house. :)

برای چراغ خانه همسایه ات نور آرزو کن؛
بی شک حوالی خانه خودت روشن خواهد شد. :)

من صبورم اما
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را
به غم غربت چشمان خودم میبندم
من صبورم اما
چه قدَر با همه ی عاشقی ام محزونم
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم
من صبورم اما
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی رنگ غروب
و چراغی که تو را از شب متروک دلم دور کند
من صبورم اما
آه ، این بغض گران
صبر چه می داند چیست...
 
#حمید_مصدق