نمیدونم این خصوصیت ما آدما چجوریه که هرچی چشمامون میبینه قبول میکنیم.
با چشم عاشق میشیم،
با چشم قضاوت میکنیم،
حتی با چشم از همدیگه متنفر میشیم
و خیلی چیزای دیگه...
اگه چشمامون نبودن چی میشد؟؟!
گاهی فکر میکنم کاش فقط واسه یک روز هم شده همه چشماشونو ببندن، اونوقت چه اتفاقی می افتاد؟؟؟
اون موقع آیا عاشق کسی که الان هستی میبودی ؟؟!
کسیو که قضاوتش کردی بازم قضاوت میکردی ؟؟!
یا از کسی که متنفر بودی بازم تنفر داشتی؟؟!
کاش فقط واسه یک روز هم شده چشمامونو ببندیم، با قلبمون تصمیم بگیریم
کاش همه حتی واسه یک روز هم شده مثل شخصیتهای داستان کوری ساراماگو، کور شن یا بهتره بگم در حقیقت بینا شن، برای یک لحظه هم شده چشماتو ببند بزار بینایی واقعیو تجربه کنی...

سمانه حسینی