•
و زندگی همین است
در سایه‌ای به دور از هیاهوی این آدم‌ها
دو فنجان قهوه گرم باشد
تو باشی و من
شیرینی‌اش هم بماند پای چشمانمان.️🤍

♡

✿ کپشن خاص ✿

هنگامی که سفید پوستان به سرزمین ما آمدند، ما مزرعه و معدن داشتیم و آنان «کتاب مقدس» را در دست داشتند ...

آنان به ما آموختند که چشمانمان را ببندیم و دعا کنیم؛ وقتی چشم گشودیم، «کتاب مقدس» در دستان ما بود؛ اما آنان مالک مزرعه و معدن ما بودند!!

«چشمان تان را باز نگه دارید، حتی هنگام دعا ...»

گاه یک لبخند انقدر عمیق میشود که گریه می کنیم
گاه یک نغمه انقدر دست نیافتنی میشود که با ان زندگی می کنیم
گاه یک نگاه انچنان سنگین میشود چشمانمان رهایش نمی کند
گاه یک عشق انقدر ماندگار می شود که فراموشش نمی کنیم....

چرا ما چشمانمان را می بندیم وقتی:

می‌بوسیم ،
بغل می‌کنیم ،
دعا می‌کنیم ،
گریه می‌کنیم ،
رویا می‌بینیم ،
و استشمام می‌کنیم...؟

چون که زیباترین چیزها در زندگی ،
قابل دیدن نیستند!

بلکه به وسیله قلب حس می‌شوند!.️

و زندگی همین است...
در سایه‌ای به دور از هیاهوی آدم‌ها دو فنجان قهوه باشد، تو باشی و من...
شیرینی‌اش هم بماند پای چشمانمان...

.مهشید تمسکی

حیای من
و غرور تو
چشمانمان را در لحظه‌ی هم آغوشی به قتل رساند
#دنیا_کاف

✿ کپشن خاص ✿

هنگامی که سفید پوستان به سرزمین ما آمدند، ما مزرعه و معدن داشتیم و آنان «کتاب مقدس» را در دست داشتند ...

آنان به ما آموختند که چشمانمان را ببندیم و دعا کنیم؛ وقتی چشم گشودیم، «کتاب مقدس» در دستان ما بود؛ اما آنان مالک مزرعه و معدن ما بودند!!

«چشمان تان را باز نگه دارید، حتی هنگام دعا ...»

✿ کپشن خاص ✿

همه مان نیاز داشتیم به یک نفر؛
یکی که در مقابلش بایستیم، بغضمان را از دریچه ی چشمانمان بیرون بریزیم و صادقانه اعتراف کنیم که خوب نیستیم! که کم آورده ایم! مدتهاست که کم آورده ایم...
کسی نبود و ما اشکی نریختیم، نقاب لبخند زدیم و تظاهر کردیم که همه چیز خوب است...
ما خودمان و اشک هایمان را انکار کردیم، ما به احساساتِ خودمان پشتِ پا زدیم، روی زخم های روحمان راه رفتیم و پای احساسمان را فلج کردیم و این خوب نشدن ها... و این در خود فرو رفتن های پی در پی؛ تاوانِ همان تظاهرهایی است که به شادی کردیم و بغض های بی پناهی که بی رحمانه بلعیدیم...
ما فقط نیاز داشتیم گاهی حالمان بد باشد،
گاهی اشک بریزیم، گاهی قوی نباشیم و پشتِ امنیتِ نگاه کسی پناه بگیریم.
حالا ما پُریم از دردهای تلنبار شده؛ چون همه را داشتیم، اما کسی که باید را نداشتیم!

#نرگس_صرافیان

We try to hide our feeling but forget our eyes speak.

احساساتمان را مخفی می‌کنیم
اما یادمان می‌رود که چشمانمان حرف می‌زنند!

We try to Hide our feeling but Forget our eyes speak!

احساساتمان را مخفی میکنیم ، امّا یادمان میرود که چشمانمان حرف میزنند!
‌