این چندمین شب است
که بیدار مانده‌ام
آنگونه‌ام که خواب
قبولم نمی‌کند

این چندمین شب است
که بیدار مانده ام
آنگونه ام که خواب
قبولم نمی کند

لیلی...
این چندمین تولد توست؟
و چندمین انبساط مجدد کائنات؟
این چندمین بارخلقت است؟
و چندمین انفجار سکوت؟
چندمین لبخند آفرینش؟
خورشید را چندمین بار است که میبینی؟
و پروانه ساعتها چندمین بار است که میچرخد؟
و ثانیه چندمین بار است که به احترام تو برمیخیزد؟
چندمین بار است که مجدداً نفس میکشی؟
چندمین دم!؟
چندمین آن!؟
آه که تو چقدر خوشبختی!
و جهان چه پرغوغاست
که بینهایت این تولد تو را جشن میگیرد . . .
دوست خوبم...خواهر قشنگم..لیلی عزیزم...تولدت بینهایت بااااااااااااار مبارک.خیلی خوشحالم که خداتورو بهم داد..
تویی که بی نهایت صبور،بینهایت مهربون وبی نهایت باگذشتی...چقدر دلم برات تنگ شده..

دوست داشتن تو لطف نیست...یک احساس ناخودآگاه است...بی آنکه بدانم چقدر..دوستت دارم.

از بچگی آرزوم این بوده که چشم چپ واکاشی زوما رو ببینم !!! بیست و چندمین بهار عمرم هم گذشت و من هنوز آرزو به دلم . . .