اینکه آب ندیده باشی و شنا نکنی اسمش نجابت نیست. اتفاقا باید آب دیده باشی، شناگر ماهری هم باشی، ولی یه سری چارچوب‌ها اجازه ندن تو هر آبی شنا کنی.....

واٰسه یه دردْهایی


بٰاید رو دستت نِشون بذارۍ


که دیٖگه چوبٍ سادٍگی نخورۍ..

اصالت یعنی ، نتونی به کسی خيانت کنی ، نتونی دل بشکنی ، نتونی دورو باشی ، نتونی آدما رو بازی بدی و ...
يعنی برای خودت يک چهارچوبِ محكمِ اخلاقی داشته باشی . چهارچوبی که خودت با جهان بينیِ خودت ، برای خودت تعريف میكنی .
بنابراین ، کسی که چهارچوبِ اخلاقی داره ، اصالت داره ...
اصالت رو نه میشه به ارث برد ، نه میشه خريد ، نه میشه اداشو درآورد ، و نه میشه با بَزَک و دوزَکِ ظاهری بهش رسيد ...
اصالتِ واقعی ، به محيطِ زندگی ما ، تربيت و تلاشِ فردیِ ما برای دونستن و تغيير در جهت انساﻥِ بهتر شدن بستگی داره ...
اين كه تن به هركاری ندیم ، بى عُرضگى نيست
اصالتِ عزيز ، اصالت ...
حتی اگه عده ای ما رو متهم به بی عُرضگی كنند و خودشون رو زرنگ بدونن !

زن‌ها نمی‌گویند "دوستت ندارم"
اما
وقتی کسی کوچ کند از دلشان ،
بافتنی می‌بافند
در عوض بافتن گیسوهایشان.

اگر کسی کوچ کند ،
ناخن‌هایشان را کوتاه می‌کنند،

موهایشان را قیچی.

شروع می‌کنند به
بستن دکمه‌های پیراهن ِ یقه‌سپید آویزان روی چوب‌لباسی.

شروع می‌کنند به ،
محکم کردن شال و روسری‌شان.

به جای آنکه موهایشان را روزی چند بار شانه کنند،
شانه‌شان را می‌شکنند.

به جای آنکه روزی چند ساعت روبروی آینه بایستند
می‌نشینند و انار دانه می‌کنند.
می‌روند و
ظرف می‌شویند.
خانه‌تکانی می‌کنند ،
حتی اگر عید نباشد.

به جای آنکه عطر بخرند،
کتاب شعر می‌خرند.

زن‌ها
نمی‌گویند "دوستت ندارم"

اما وقتی "دوستت ندارند"
دیگر هیچ نخی
نمی‌تواند این دکمه‌ی افتاده را ،
بدوزد به پیراهنِ خاطراتشان.

بعد می‌بینی ،

سال‌هاست گذشته است
و هنوز غبارِ نشسته روی قابِ عکس دونفره‌تان
پاک نشده است.

شبنم نادری

همیشه چوب ســــــــوختنی نیست … خـــــوردنی هم هست
ما گاهی چوبِ ســـــــادگیمون رو میـــــــــخوریم . . .

قدیما میگفتن هر کس “نونِ” قلبش رو مى خوره !
اما رو راست باشیم این روزا هرچى خوبى کنى ، فقط “چوبِ” قلبت رو مى خورى