If you also have a feeling of "I don't know what to do", I say hello to you.

اگه توام یه حس «نمی‌دونم چمه و چیکار کنم» داری، بهت سلام عرض می‌کنم.

چجوریه می فهمید تغییر کردیم اما نمی فهمید چیکار کردین که اینجوری شدیم؟

یک‌چیز جالبی که توی آدم‌ها وجود داره اینه که وقتی یک‌نفر مطلقا مطیع توئه، تو به خودت اجازه می‌دی که هر بلایی دلت خواست سرش بیاری اما داستان از جایی تراژدی می‌شه که اون آدم دیگه دلش نخواد توی سلطه‌ی تو باشه. اون موقع تو یک آن به خودت میای و به این فکر می‌کنی که تو با اون آدم چیکار کردی که حاضر شده با همه‌ی عشقش بهت ازت دست بکشه، چیزی که تمام این مدت هرگز بهش فکر نکردی؛ چرا؟ چون هرگز به ذهن‌تم خطور نمی‌کرد که اون آدم یک‌روزی ازت دست بکشه.

‏گیرم من ببخشمت،
دوست صمیمی‌ مو چیکار میکنی
که به خونت تشنه س؟!

خب میگی چیکار کنم؟
یقشو بگیرم بچسبونمش به دیوار بگم دوستم داشته باش؟
نداره دیگه ..
نداره ..
زور که نیست ..

به هر حال آدمیزاده دیگه. گاهی اوقات نمی‌دونه چیکار کنه. دراز میکشه خیره میشه به سقف. یه کم گریه میکنه و خوابش می‌بره.

من هیچوقت دلم نمیخواد برگردم عقب و دوباره زندگی کنم.دوباره شروع کنم که چی بشه؟ که چیکار کنم؟خیلی جاها انتخاب ادم اجباره نه انتخاب،من احتمالا اگر هزار بار دیگر شروع کنم باز به همین جا میرسم. آدمیزاد فراموشکاره. وقتی درد داره، داد می کشه و بعد یادش میره و برمیگرده همون جای قبلی

دوستان؛
زندگی وقتی قشنگ‌تره که هیچ‌کس نفهمه داری چیکار می‌کنی.

متنفرم از ندونستن روزمرگی کسی که دوستش دارم. متنفرم ندونم صبحونه چی خورده؛ چای‌ش رو با چی خورده. متنفرم ندونم چی پوشیده و با چی رفته دانشگاه. متنفرم ندونم راننده ون یا اسنپ بهش چی گفته. متنفرم ندونم هنوزم از اسنپ می‌ترسه یا نه. متنفرم ندونم بین دو کلاس چیکار کرده و وقتی با بی‌حوصلگی از کنار آدم‌ها عبور می‌کرده چی شنیده. متنفرم ندونم تو کدوم بشقاب غذا خورده و عصر قراره سینما بره یا درس بخونه. ماشالا ماشالا چقدر چیز میز برای تنفر‌ از زنده بودن وجود داره.

این روزها به شدت عصبیم، از خودم، خانواده، دوستام، مردم توی خیابون، از وضعیت اخلاقم، از وضع جیبم، از همه چی عصبانیم، انگار نمیدونم باید کجا برم و چیکار کنم، کاش فقط تموم شه این روزهای سرد و بی‌وزن.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »