گاهی من آنقدر درگیر پست ها و متن هایم در صفحات مجازی می شوم؛
که از خواندن روزانه چند خط قرآن یا کتب روایی،غافل میشوم؛
و در پایان روز،میبینم که حتی یک دهم وقتی که در فضای مجازی بودیم،در فضای قرآن و حدیث نفس نکشیدم...
آنقدر که آنلاین بودم و اولین نفر پست های دیگران رالایک کردم؛
به فکر نماز اول وقت نبودم...
آنقدر درگیر جذب حداکثری شدم که فراموش کردم "اخلاص" و "عبودیت" رمز برکت در کارهایمان است...
آنقدر که به فکر آبروی خود،و برانگیختن تشویق دیگران و تائید کردن هایشان بودم،
به فکر رضایت صاحب زمانمان نبودم...
آنقدر مدام فکرم مشغول عکس پروفایل بود؛
غافل شدم از اینکه پیش اماممان چه وجهه ای دارم و وضعیتمان، نامه ی اعمالمان پیش او چگونه است...
آنقدر در این فضا وقتمان را با انبوهی از جمعیت گذراندیم،فراموش کردیم تنهایی و غربت امام زمانمان را...
آن چنان حضور در این فضا را برای خود لذت بخش کردیم،که کم کم غافل شدیم از لذت مناجات و درددل خصوصی با مولا...

خدایا مارا به حال خودمان واگذار مکن

فعالیت کردن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن تقوای دو چندانی میخواهد.

یادمان نرود:

گاهی به گناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم...

یادمان نرود:

فضای مجازی هم محضر خداست...

در روز حساب تمام این سایت ها،...تمام کلیک ها ....یاهو مسنجر...آدی ها..


چت روم ها...به حرف می آیند و گواهی می دهند بر کارهایمان....

نکند که شرمنده شویم....امان از لحظه غفلت که خدا شاهد است و بس.....

گاهی روی مانیتور کامپیوتر بچسبانیم ورود شیطان ممنوع....

فضای مجازی هم محضر خداست..
در روز حساب تمام این سایت ها..
تمام این کلیک ها..
یاهو مسنجر..آیدیها..چت روم ها..
به حرف می آیند و گواهی می دهند بر کارهایمان...
نکند که شرمنده شویم..
امان از لحظه غفلت که او شاهد است و ما بی خبر..
گاهی باید روی مانیتور بچسبانیم ورود شیطان ممنوع!!
مراقب دست راستمان ک کلیک میکند و
چشمانمان که نظاره میکند باشیم..
"کل اولئک کان عنه مسئولا"
و بدانیم و آگاه باشیم که خدا هم
یک کاربر همیشه "آنلاین" اینجاست...