روزی نبود که به سراغم بیاید و
قبل از سوار شدن به ماشین،
دسته گلی روی صندلی نباشد!
روزی نبود که از صبح که چشم باز میکرد،
قربان صدقه ام نرود!
روزی نبود که تمامِ بی حوصلگیم را به جان نخرد!
روزی نبود پشتم قرصش نباشد!
روزی نبود که خودم را،
خوشبخت ترین آدمِ رویِ زمین تصور نکنم!
فقط یک روز بود که میانِ یک بگو مگوی ساده،
منتِ تمامِ کارهایی که کرده بود را،
سرم گذاشت...
از آن روز به بعد
هر چه خواستم
هر چه جان کَندم،
دیگر نتوانستم دوستَش داشته باشم!


#علی_قاضی_نظام

شبا خوابت میاد اما دوست داری بیدار بمونی چون روزت رو محبور به انجام کارهایی بودی که دوست نداشتی.

Some people are just irreplaceable. The things they do, the kindness they show, the feelings they had for you; You may never experience it again for the rest of your life.

بعضی از آدما واقعاً غیرقابل جایگزین شدن هستن. کارهایی که می‌کنن، محبتی که بهت نشون می‌دن، احساسی که بهن می‌دن؛ ممکنه تا آخر عمرت دیگه اون حس رو تجربه نکنی.

خطاب به خود عزیزم:
برای خودت، حالت، آینده ات، وقت بزار!
سعی کن فقط به خودت وابسته باشی، آرزو هاتو خودت محقق کنی، سخت کار کنی، درس بخونی، ورزش کنی، از زندگیت لذت ببری، نزار کسی بهت بگه ضعیفی، نزار کسی بگه تو نمیتونی، نزار کسی مانع انجام کارهایی بشه که تو دوستشون داری.

برای تویی که زیادی توو زندگیت به خودت سخت گرفتی، این تیکه از کتاب  فرانسس میرالس برای توعه:

"تو مدام از کارهایی که در گذشته انجام ندادی یا آنها را بد انجام داده‌ای گلایه می‌کنی. طوری که انگار این کار فایده‌ای دارد. چرا خودت را نمی‌بخشی و به خودت یادآوری نمی‌کنی که همیشه بیشترین تلاشت را کرده‌ای؟
انسان‌ها این حق را دارند که به تدریج کامل شوند. لازم است گذر عمر، چیزی جز موی سفید برای ما به ارمغان بیاورد..."
‌

طبق شواهد و قرائن دنیای مجازی؛
من یک "جا مانده‌"بودم!

همه درست رفته‌بودند و رسیده‌بودند و خوشحال بودند و این من بودم که کافی نبودم! این من بودم که نابلد بودم! این من بودم که پرت شده‌بودم به حاشیه و در باغ نبودم!
به خودم آمدم و دیدم همه از چیزهایی حرف می‌زنند که من از آن‌ها بی‌خبرم! همه اصطلاحاتی به کار می‌برند که من از آن‌ها سر در نمی‌آورم! همه کارهایی را می‌کنند و راه‌هایی را برای موفقیت و دیده شدن می‌روند که من بلد نیستم، یا نمی‌توانم!
به خودم آمدم و دیدم همه برای موفقیت و خوشبختی آسانسور دارند و این منم که چسبیده‌ام به نردبان چوبیِ خودم و با تقلا خودم را پله پله بالا می‌کشم.
من یک "جا مانده‌"بودم و تلاش‌های بی‌اندازه‌ام برای همه چیز، بی‌نتیجه می‌ماند، چون در باغِ آدم‌های امروز نبودم!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

دوست داشتن تو حوصله‌ای که وقتی پیش همید پیداست. تو انرژی‌ای که دارید، وقتی که برای هم می‌ذارید، کارهایی که انجام می‌دین؛ اگرنه تا حرفشو که همه بلدن.

من عاشق انجام کارهایی هستم که باعث میشه فراموش کنم کلا گوشی موبایل دارم.️

♡

𝐓𝐡𝐞𝐫𝐞’𝐬 𝐚 𝐰𝐨𝐦𝐚𝐧 𝐈 𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦 𝐨𝐟 𝐛𝐞𝐜𝐨𝐦𝐢𝐧𝐠, 𝐮𝐧𝐭𝐢𝐥 𝐭𝐡𝐞𝐧, 𝐈 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐰𝐨𝐫𝐤𝐬 𝐭𝐨 𝐝𝐨

زنی هست که آرزو دارم به آن تبدیل شوم تا آن زمان کارهایی برای انجام دادن دارم .🤍

♡

واقعیت اینه که اون کارهایی که اینقدر از انجام دادنشون می‌ترسی، اون‌قدرها هم ترسناک نیستن.