تو را دوست دارم
چون یک خانه‌ی کاهگلی
دورافتاده و کوچک
اما گرم
اما امن...
#مرتضی_فتحی

✨
تـو را دوست دارمـ
چون یک خانه یِ کاهگلی
دور افتاده و کوچک
اما گرمـ اما امن

این مناجات رو بخونین, خیلی دلنشینه....
از کتاب مناجات نامه چوپان معاصر نوشته #رضا_احسان_پور
.
خدایا!
مرا به خاطر
همه‌ی مورچه‌هایی که کشته‌ام
ببخش
.

خدایا!
من از اختیارهایم می‌ترسم
فردا، پس‌فردا، خودت به خاطر همه‌ی آن‌ها
یقه‌ام را می‌گیری
.

خدایا!
من اگر بسوزم
بوی گند می‌دهم!
خود دانی، می‌خواهی بیندازی جهنم، بینداز!
.

خدایا!
گوش‌هایم دراز شده است
کی وقت داری بیایم برایم کوتاهش کنی؟
.

خدایا!
حیف نیست
بهشت به این قشنگی ساخته‌ای،
آن وقت به همه نشانش ندهی؟
.

خدایا!
کاش بیمارستان‌ها
بخش کودکان سرطانی نداشت
.

خدایا!
شش روز طول کشید
تا دنیای ما را بسازی
آن وقت ما در یک چشم بهم زدن
آن را خراب می‌کنیم!
ببخشید!
.

خدایا!
من فقط یک «مسکن مهر» سراغ دارم
آن‌هم خانه‌ی تو است
.

خدایا!
آسایش دو گیتی
تفسیر این سه حرف است:
۱- خدا ۲- را ۳- شکر
.

خدایا!
تو خوب‌تر از آن هستی
که مرا تنها بگذاری
.

خدایا!
به یک نفر می‌گویند: «یک دروغ بگو»
می‌گوید: «خدا نمی‌بخشد»
.

خدایا!
توی «اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیهِ راجعون»
«اِلیهِ راجعون» یعنی پیش خودت؛ درست است؟
پیش خودت که جهنم نمی‌شود! می‌شود؟
.

خدایا!
من مثل آن بت‌پرست نیستم
که اگر تو را نداشته باشم
خدای سنگ و چوبی داشته باشم
من اگر تو را نداشته باشم، چیزی ندارم
.

خدایا!
دیوار خانه‌ی مرا در بهشت
کاهگلی بساز
می‌خواهم هر روز عصر با شلنگ
به دیوار آب بپاشم
و نفس عمیق بکشم
.

خدایا!
اشک‌هایم را با دست پاک می‌کنم
تا دستانم بوی تو را بگیرد
.

خدایا!
خودت به کسی که دوستش دارم بگو
که من دلم نمی‌خواست خلق بشوم
و فقط و فقط برای اینکه او تنها نباشد
قبول کردم که بیایم دنیا
تا شاید دوستم داشته باشد
.

خدایا!
دوستت دارم
حتّی توی جهنّم .

خدایا!
خودت که بهتر می‌دانی
ما آدم‌ها مثل دانه‌های انار هستیم
زیاد به ما فشار نیاور!
.

خدایا!
کاش یک مُهر «شکستنی است، با احتیاط حمل شود»
روی دلم زده بودی!
.

خدایا!
دست ما را بگیر
و ما را از اتوبان زندگی
رد کن!
.

خدایا!
آخر زندگی من
یک «ادامه دارد» بنویس!

خدایا!
دیوار خانه‌ی مرا در بهشت
کاهگلی بساز
می‌خواهم هر روز عصر با شلنگ
به دیوار آب بپاشم
و نفس عمیق بکشم



خدایا!
توی «اِنّا لِله و اِنّا اِلیهِ راجعون»
«اِلیهِ راجعون» یعنی پیش خودت؛ درست است؟
پیش خودت که جهنم نمی‌شود! می‌شود؟



خدایا!
من فقط یک «مسکن مهر» سراغ دارم
آن‌هم خانه‌ی تو است



خدایا!
حیف نیست
بهشت به این قشنگی ساخته‌ای،
آن وقت به همه نشانش ندهی؟

تو..
مهربان باش!
بگذار بگویند:
ساده است...!
_فراموشکار است...!
زود میبخشد...!

سالهاست؛
دیگر کسی در این سرزمین،...
ساده نیست...!
از همان وقتی که،...
دیوار کاهگلی رفت و
آجر و سنگ
آمد...!
از همان وقتی که....
ایوان شد؛ بالکن،
خانه شد؛ آپارتمان...!
و...
کم کم،
انسان شد؛ صرفاً موجودی
برای رفع نیاز های خود...!
اما،
تو تغییر نکن!
تو خودت باش و نشان بده؛...
آدمیت هنوز نفس میکشد!
هنوز میشــــود؛...
روی کســـی،
حســـاب باز کرد؛
آن هم از نوع
مــادام العــمر...!

هنوز هســتند؛
کســـانی که میشــود،
به سرشـــان،
قســـم راسـت خورد...!
هنوز هست؛...
کسی که
دل،
بهانه ی
خوبیهایش را بگیرد..

در نقاشی هایم تنهائیم را پنهان میکنم

در دلم دل تنگی ام را

در سکوتم حرف های نگفته ام را

در لبخندم غصه هایم را

دل من چه خردسال است!

ساده مینگرد

ساده میخندد

ساده میپوشد

دل من از تبار دیوارهای کاهگلی است

ساده می افتد

ساده می شکند

ساده می میرد

ساده

دلم یک خواب میخواهد از ان خواب های همیشگی

در "نقاشی هایم" تنهاییم را پنهان می کنم...
در "دلم" دلتنگی ام را...
در "سکوتم" حرف های نگفته ام را...
در "لبخندم" غصه هایم را...
دل من...
چه خردساااااال است !!!
ساده می نگرد !
ساده می خندد !
ساده می پوشد !
دل من...
از تبار دیوارهای کاهگلی است!!!
ساده می افتد !
ساده می شکند !
ساده می میرد !