درعجبم از کسی که کوه رامی شکافد
تا به معدن جواهربرسد
ولی خویش رانمی کاود
تا به درون خود راه یابد

(خواجه عبدالله انصاری)

ظرف غذای نذری همسایه را نگرفتم،
هاج و واج نگاهم کرد!
به او گفتم: اگر فقط ده دقیقه سرکوچه بایستد ،
حتما یک نفر را می بیند که سطل آشغال را می کاود برای یافتن لقمه ای نان!
دور و بر ما پر است از یتیم ، نیازمند و کودکان خیابانی!
یک محل را نذری میدهید،بی آنکه حواستان باشد
نیازمندان، زورشان به صف ایستادن نمیرسد!
و اگر هم برسد، از لباسهایشان خجالت می کشند!