.
از یک جایی به بعد بزرگ بشوید
خنده هایتان را پنهان کنید
دوست داشتن هاتان را مخفی کنید
چشماهایتان را اما؛ تا می توانید باز نگه دارید ..
از یک جایی به بعد
به جای اینکه بگویید " من هم همینطور! " فقط لبخند بزنید.
بگذارید خیال کند همه چیز را بلد شده اید
بگذارید بداند دیگر آن آدمِ سابق که شب ها، خود را در دنیای حرف هایش جا می گذاشتید و صبح ها با هزار کبوتر در دل پلک باز می کردید، نیستید!
بگذارید بداند و نترسید..
قرار بر نداشتن است
قرار بر خواستن و نرسیدن است..
از یک جایی به بعد بزرگ بشوید
و دیگر کوتاه نیایید
آدم است
ناگهان قید خودش را میزند و میرود، دیگر پیدایش هم نمی شود.

شاید بهترین شب زندگی فریدون مشیری شبی بوده که گفته:

هوا آرام
شب خاموش
راه آسمان‌ها باز
خیالم چون کبوترهای وحشی
می‌کند پرواز .

♡

عقربی که قبلا نیشت زده، به مرور زمان کبوتر نمیشه.

. .

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گه گاه دلگرمی شوم
میل میلِ توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت، پرپر می شوم...

تو آخرین سرزمین
باقی مانده در جغرافیایِ آزادی
تو آخرین وطنی هستی که از ترس و گرسنگی ایمنم می‌کند.

تو واپسین خوشه،
واپسین ماه،
واپسین کبوتر،
واپسین ابری.

تو واپسین شکوفه‌ای هستی که بوئیده‌ام
و واپسین کتابی که خوانده‌ام
آخرین واژه‌ای که نوشته‌ام...

#نزار_قبانی

وقتی یه کبوتر با کلاغا معاشرت میکنه
پرهاش سفید باقی می مونن؛
ولی قلبش کم کم سیاه می میشه.



‍‍‍‍.. ..

✿ کپشن خاص ✿
با خودم قرار گذاشته ام ، به وقت تمام بی خیالی ها ، توی تمام کافه ها ، خیابان ها ، کتابفروشی ها ...
خودم را به صرف انواع قهوه و نوشیدنی و موسیقی و شعر ؛ دعوت کرده ام و به قدم زدن روی تمام سنگفرش های پیاده روهای این شهر ...
قرار گذاشته ام با خودم و با آسمان و با ابرها ،
که رهاتر از همیشه در آسمان های خیال ، پرواز کنم و در آغوش ابرهای آرامش ، بخوابم .
و بخندم ،
و آرام باشم ...
قرار گذاشته ام با کبوترها ، گربه ها ، گنجشک ها ،
با برگ ها ، با قاصدک ها ، با گل ها ...
قرار گذاشته ام آنقدر برای خودم باشم که هر جای زندگی که دلم گرفت ؛ با مرورِ حالِ خوب این روزهایم بخندم ،
و هر جا که کم آوردم ؛ بی معطلی با خودم توی کافه ای ، خیابانی ، چیزی ، قرار بگذارم ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

درختِ خشکم و هم‌صحبتِ کبوترها
تو هم که خستگی‌ات رفت
می‌پَری از من..!


#علیرضا_بدیع

عاشق کبوتر بود. میگفت پرنده‌ای وفادارتر از کبوتر نیست. رهایش که میکنی هرجا برود، خیالت راحت است که برمی‌گردد. فقط دو روز حواسش پرت شد، فقط دو روز فراموششان کرد. همه‌شان رفتند، همه‌شان گم شدند. او دانه می‌ریخت، اما دیگر دیر بود! هیچ کدام‌شان برنگشتند. مشکل اینجاست. ما یادمان رفته هیچ تعهدی یک‌ طرفه نیست. وفادارترین کبوتر هم برای ماندنش دانه می‌خواهد، توجه می‌خواهد، عشق می‌خواهد. هیچ کبوتری ناچار به ماندن نیست. هیچ کبوتری …

تو آسمان آبی
آرام و روشنی
من چون کبوتری
که پرم در هوای تو

#فریدون_مشیری


. .