عمری به شکیب می‌ستودم خود را
در شیوه صبر می‌نمودم خود را

چون هجر آمد کدام صبر و چه شکیب
المنة لله آزمودم خود را

#جامی.


. .

اندوهِ چشمانت از کدامین مهربانی ست ..

- مظفر النواب

♡

حیدر ارگولن میگه:

زن می‌رود و رفتن او شعری‌ست
زن می‌رود و از رفتنش شاعری زاده می‌شود
و من می‌دانم با رفتن کدام زن شاعر شده‌ام

♡

آنهایی که ریشه ندارند؛ تا محبت می‌بینند
می‌روند وگرنه کدام درخت را دیده‌ای
که باغبانش را ترک کند؟!


. .

کدام پرنده
با بوی تن تو پرواز می‌کند
که باران را
این‌گونه
عاشقانه می‌نوشم؟ 

#بیژن_نجدی

آنقدر درگیر ِ من بوده ای
که بعد از رفتنم
باید تا آخر ِ عمر
تظاهر کنی عاشق ِ کسانِ دیگری
تظاهر کنی
... عاشقانه کنارشان می خوابی
تظاهر کنی
عاشق ِ من شدنت، اشتباه بود
تظاهر کنی
من، لیاقتِ عشق ِ تو را نداشتم
و به دروغ بگویی
من دروغ می گفتم و.....
خودت می دانی
هیچکدام ِ اینها واقعیّت ندارد.

تو
تا آخر ِ عمر
درگیر ِ من خواهی بود
و تظاهر می کنی
نیستی
مقایسه، تو را از پا در خواهد آورد.

من
می دانم
به کجای قلبت شلیک کرده ام
تو
دیگر
خوب
نخواهی شد.


#افشین_یداللهی

گفت خب ایراد تو چیست؟ گفتم زیاد فکر میکنم، خیلی، بی‌نهایت، به هر چیز مسخره‌ای بارها و بارها، مخصوصا اگر برایم زیاد اهمیت داشته باشد، درون خود میریزم و بدتر از همه نمیتوانم هیچکدام از این‌ها را بگویم، و در نهایت میدانم همین نابودم میکند.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

همه ما نابینائیم، هر کداممان به نوعی.
آدم های خسیس نابینا هستند چون فقط طلا را می بینند،
آدم های ولخرج نابینا هستند چون امروزشان را می بینند،
آدمهای کلاهبردار نابینا هستند، چون خدا را نمی بینند،
آدم های شرافتمند نابینا هستند، چون کلاهبردارها را نمی بینند، خود من هم نابینا هستم چون حرف می زنم اما نمی بینم که شما گوشهایی شنوا ندارید.

صد واحد ادم شناسی منسوب به مولانا :

هر حیوان که از دور دیدی و ندانستی سگ و گرگ است یا آهو، ببین رو به سمت مرغزار و سبزینه است یا لاشه و استخوان؟
آدمی را نیز چون نشناسی، ببین به کدام سوی می‌رود؟

تو با کدام زبان
صدایم می‌زنی...
سکوت تو را لمس می‌کنم...
به من که نگاه می‌کنی...
به لکنت می‌افتم...
زبان عشق سکوت می‌خواهد...
زبان عشق واژه‌ای ندارد...
غربت ندارد..‌!

#نزار_قبانی