دلیل اعتماد نداشتنم به آدما اینه که فقط بلدن خوب حرف بزنن، هیچکدومشون پای عملش نیستن.

هر گذشته برای من یک دَره. یک دَر سفید و بزرگ و این دَرها هم‌اندازه قطاری کنار هم قرار دارن. هر گذشته‌ای که نتونستم باهاش کنار بیام برام تبدیل به یک دَر شد که در نهایت مجبور بودم ببندمش و سه قفله‌اش کنم و کلیدش رو جایی بندازم که حتی دیگه خودمم نتونم پیداش کنم. خواستم بگم دَرهای زیادی توی گذشته‌‌ام وجودم داره که بین من و اون اتفاق یک مرز واحدی رو مشخص کرده و این‌قدر شبیه هم هستن که فراموش کنم هر دَر به کدوم خاطره باز می‌شه.

بعدا؟ کدوم بعدا؟ من تا بعدا صدبار باهات توی ذهنم جنگیدم، صدبار از چشم بیشتر افتادی و صدبار پروندتو بستم برای خودم.

‌
پاندای بزرگ پرسید:
کدومش مهم‌تره، سفر یا مقصد؟
اژدهای کوچک گفت: همسفر

‌پاندای بزرگ و اژدهای کوچک؛ جیمز نوربری

اونجا که رادیو چهرازی میگه:‏

آقا ما خسته ایم
‏شما که گردنت بلنده
‏میتونی بگی باهار کدوم وره؟ 🪷.

طرفدار کدوم تیمی؟! .️.

استقلال .

پرسپولیس .

من خوبم. حتی اگر سرشار از غمم باشم بازم خوبم. این‌قدر این مدت درگیر غم و ناراحتی بودم که دلم نمی‌خواد تا اطلاع‌ثانوی به هیچ‌کدوم از غم‌هام توجه کنم. می‌خوام کمی روی خواسته‌های زندگی‌م متمرکز باشم، حتی اگر به نظر میاد دارم غم بزرگی رو توی قلبم پنهان می‌کنم.

زندگی همش مسیره
دنبال کدوم مقصد میگردی ؟

هرکدوم از انسان‌ها دارن با یک‌چیز می‌جنگند و تو حتی نمیدونی اون چقدر سخت و دشواره.

کاش می‌فهمیدم طی کدوم فرآیند، راه قلبم این‌طوری به قلبت باز شده. گاهی احساس می‌کنم توی درون‌ت زندگی می‌کنم. واقعا عظمت هستی رو نمی‌فهمم.