چجوریه می فهمید تغییر کردیم اما نمی فهمید چیکار کردین که اینجوری شدیم؟

خیلی عجیبه که فارغ از زیبایی، فیزیکال، دانش، توانایی، هممون حس ناکافی‌بودن رو حداقل یک‌بار تجربه کردیم.

یه سری رفتارها هستن که
تو هیچوقت از یه شخصی؛
انتظارشو نداشتی...
برای همین پذیرفتنش خیلی سخته،
قسمت دردناک ماجرا هم اینه
که ما خودمون این ادما رو
برا خودمون گنده کردیم!

#بارش_حق

گاهی زندگی ما رو در مخصمه هایی قرار میده و وادارمون میکنه تلاش کنیم تا به حدی قوی بشیم که از اون بحران خارج بشیم و عبور کنیم؛
اما بعدش میبینیم که همین تلاش هایی که کردیم ادامه راه زندگی ما رو روشن تر کرده...

که رفتن‌های ما هجرت نبود، گریز بود.
سفر نکردیم، کوچانده شدیم.
بگو از مرگ به آوارگی پناهنده شدیم.
از خفّت به بی‌وطنی!

ما همو کامل می‌کردیم. اون زیادی گند می‌زد، من زیادی می‌بخشیدم.

میگفت، چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...! ؛)

خیلی حق.

ولی چه ذوقی کردیم برای ادمای بلاتکلیف بدردنخور.

زندگیمون وقتی سخت شد که برای عادی‌ترین و کوچیک‌ترین خواسته هامون کلی صبر کردیم، تحمل کردیم، چقد دَوندگی کردیم، سختی کشیدیم، ولی وقتی بهش رسیدیم هیچ حسی نداشتیم یا کلا دیگه نمیخواستیمش.

The wiser we become and the more reasonable we behave, the less people around us

هر چقدر عاقل تر شدیم و منطقی‌تر رفتار کردیم آدمای دور و برمون کمتر شدن