میدونی من فکر میکنم
اونایی که بیشتر رنج کشیدن
بیشتر مراقب آدمای دورشونن
وقتی بحثی میشه خودشونو جای
طرف مقابل هم میذارن، درکشون بیشتره
آغوش دارن، امن‌ترن و در عین حال تنهاتر !

.࿐

گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی  تدریجی!

حرکتای زوری وسط دعوا خیلی خوبن
مثلا وقتی که بزور میکشونت تو بغلش صورتتو دو دستی میگیره لباتو میبوسه....


یا مثلا برات گل بابونه ی صورتی میخره.

ادامه ی روزتون خوشگل🩷.

#به‌وقت_عروسی

این خاطره ای که میخوام بگم تقریبا برای ۳ سال پیشه
شب عروسیمون بعد از مراسم و شام و عروس کشون ساعت ۲ نصف شب سمت خونمون می رفتیم که فهمیدیم آقا داماد...ادامه داستان

#کپشن‌خاص
نیاز داریم هممون که بهمون اهمیت داده بشه!
اوایل اونقدر دوست دارن و آرزو دارن باهات حرف بزنن ، هی تند تند حالتو میپرسن ، بهت عشق میدن و از این چیزا ، تا اینکه میزاری وارد زندگیت شن! فکر می‌کنن تو دیگه نمیتونی ترکشون کنی ، یا نمیتونی بزاریشون کنار ؛ اتفاقا یه جوری میزارمتون کنار که انگار اصلا از اول نبودید! فکر نکنید که به طور کامل متعلق به شمام، صمیمی شدن دلیل بر راحت بودن خیالتون به اینکه از دستمون ندید نیست!
‌

𝐒𝐨𝐦𝐞𝐭𝐢𝐦𝐞𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞𝐬 𝐛𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐮𝐬 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐩𝐥𝐚𝐜𝐞𝐬

گاهی اوقات انتخاب‌های اشتباهمون مارو به مکان‌های درست می‌کشونه🤍

♡

•
هر چی بیشتر به احساساتت توجه کنی و با تموم وجودت حسشون کنی خیلی راحت‌تر می‌تونی درکشون کنی :)
عکس قشنگ و مناسبی رو درنظر گرفتن.

♡

محبوب قلب طلایی من؛
شما از روز امدنت انگار که در قفس پروانه های ابی رو به روی قلب من باز کردی!
من نمیدونم فلسفه ی عشق چیه؛ اما اینو میدونم که از یه جایی به بعد این من نبودم که توی داستان دست هات غوطه ور مونده بودم؛
تماما قلبم بود که منو به سمتت میکشوند
تا بتونه چشم های تو رو تا ابد توی خودش نگه داره.
و اینو بدون که هر چیم بشه، پروانه های قلب من تا همیشه به دست تو رام میشن.


. .

همه‌مون خیلی جاها کم میاریم
از بد بودن آدما، از دوست‌هایی که دست کمی از دشمن ندارن، از مشکلات خانوادگی، ازاحساساتمون، از روابطمون...
ولی همه‌ش میگذره
و تک تکشون برات میشن تجربه؛
که کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی، کمتر خودتو کوچیک کنی، کمتر احساساتی باشی، کمتر جیک و بوک زندگیت رو به کسی بگی...
و همه‌ی این کم آوردنا باعث میشه تو زندگی قوی‌تر بشیم.


. .

گفت حواست به آدمایی که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه ؛
گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نیست هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه ی گلای رنگارنگت هستی ، چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی تدریجی!