بزرگترين درد دنيا اينه که ببينی اونی که
تا ديروز درداتو می کشيده داره درد می کشه
.
.
.
اون يه نفر مـــادره...

يه لحظه از اتاقتون بيرون برين! ثانيه به باباتون نگاه کنين.... به چين و چروکاي هاش، به دستاي زحمت کشيده اش نگاه کنين. .. بعدش به اين فکر کنين؛ که خيليا حاضرن تمام زندگيشونو بدن، تا اين ?? ثانيه رو هر وقت بخوان داشته باشن...!!!

خســــــته ام از آرزوها ،
آرزوهاي شعاری ......شـــــوق پرواز مجازی ، بالــــهاي استعاری
لحظه هاي کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
خــــاطرات بايگــــانی،زندگي هــــــای اداری
آفتاب زرد و غمگين ، پله های رو به پايين
سقفهای سرد و سنگين ، آسمانهـــــاي اجاری
با نگاهی سر شکسته ،چشمهـــايی پينه بسته....خسته از درهای بسته،خسته از چشم انتظاری
صندلی هـــای خميده،ميزهــــای صف کشيده
خنده های لب پريده ، گريه هــــای اختياری....عصر جدول های خالی، پارک های اين حوالی
پرسه های بی خيالی، نيمکت های خماری
رو نوشت روزها را،روی هم سنجاق کردم: شنبه های بی پناهی ، جمعه های بي قراری
عـــــاقبت پرونده ام را،بـــا غبار آرزوهــــاخاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری
روی ميز خالی من، صفحه ی باز حوادث,,,در ستون تسليتهــــــا ، نامي از ما يادگاری

قیصر امین پور