‏یه جا چه قشنگ نوشته بود:
کاش آدمیزاد صاحب اختیار گذشته هاش بود..
که دردی اگه کشیده،
بشه که روزی به دلخواه فراموشش کنه.
یا کاش میشد مثل کلاسی که تعطیل شده و تو تکلیفت رو انجام دادی، کوله ات رو برداری و بگی آقا من غصه هام رو خوردم،
میتونم بقیه ام رو جمع کنم و برای همیشه برم؟

کسی که مدتی طولانی رنج هایی
رو‌به‌‌ دوش‌کشیده که پایانی در کار نبوده
به یک‌ استراحت عمیق به نام افسردگی نیاز دارد

هرکسی به اندازه‌ی عمق رنج‌هایش درک می‌کند و بغض می‌کند، و همانقدر هم قدر شادی و سعادت را می‌داند سختی و آسودگی از یکدیگر جدا نشدنی هستند و اگر یکی از این دو نباشد آن‌یکی مفهموم خود را از دست می‌دهد
اما چقدر زیبا هستند رنج‌ کشیده‌هایی که ناگفته حرف دلت را می‌فهمند، شفقت درون رفتارت را درک می‌کنند و نیازی به توضیح ندارند، این آدم‌ها اگر سرشان به اوج افلاک هم برسد هویت خود را فراموش نمی‌کنند
مادامی که طوفان از راه برسد از آن عبور می‌کنند و دل‌خوش به آرامش بعد از آن نمی‌شوند، اما قدر تمام دقیقه‌های خوشبختی را می‌دانند...

.مهشید تمسکی

فراموش نکن؛
‏شمع را
‏نخی آب می‌کند
‏که در آغوش کشیده است

‏#جمال_ثریا

چقدر ناتوانند دست‌هایم وقتی نمی‌شود قلبم را بخاطر رنج‌هایی که کشیده در آغوش بگیرم.

چای میخورم که مشکلاتمو فراموش کنم میبینم چای دم نکشیده

دست کشیدن رو باید تا الان یاد گرفته باشی-
--دست کشیدن خوراک هر روز منه، دست کشیدم از تمومِ خودم، خودم هم دست کشیده از تمومِ من، نه من خود را گردن میگیرم و نه تن‌م روح‌م را.

خودم را تا حد بی عاطفگی محض از همه کنار کشیده ام

.࿐

سؤال به‌جا رو فاضل نظری پرسیده اونجا که میگه:

‏یعقوب صبر داشت و دوری کشیده بود
چون نیستم صبور چرا امتحان دهم؟

•
چند تا از عادت‌های بد رو در قالب یه نقاشی به تصویر کشیده و نتیجه‌ی کارش خیلی دقیق و زیباست 🫴🏻

♡