High heels were invented by a woman who had been kissed on the forehead.

کفشای پاشنه بلند به وسیله ی زنی اختراع شدند که پیشونیش بوسیده شده بود.


. .

ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﯿﻮﻣﺪﻡ ﻭ ﭼﺴﺐ ﮐﻔﺸﺎﯼ ﺻﻮﺭﺗﯽِ ﻋﺮﻭﺳﮑﯿﻤﻮ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ، ﺩﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺁﻝ ﺍﺳﺘﺎﺭﺍﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺵ ﺑﺎ ﻣﺎﮊﯾﮏ ﻣﺸﮑﯽ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ
ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﻤﻘﻤﻪ ﻗﺮﻣﺰﻣﻮ ﻣﯿﺬﺍﺷﺘﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﯿﻒ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎﺭﺑﯿﻢ ، ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﮐﯿﻒ ﺷﻞ ﻭ ﻭﻝ ﻭ ﻫﻨﺪﺯ ﻓﺮﯾﻪ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﯿﺰﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻣﯿﻮﻣﺪﻡ ﺧﻮﻧﻪ ، ﺍﻭﻧﻮ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻩ
ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﻡ ، ﺷﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ، ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺗﺎﻗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﺬﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺍﻡ ﺭﻭﺷﻨﻪ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻭﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻪ ﺑﻌﺪﺷﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻣﯿﺒﺮﺩ.
ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮ ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻧﺒﺎﺷﻢ ، ﺁﺧﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺁﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﻨﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻪ ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺍﺯﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﻩ
ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺭﻩ ﯼ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﯼ ﺩﺳﺖ
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﯾﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺭﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﻫﻤﺴﺎﯾﺲ ، ﺍﺳﻢ ﺩﺧﺘﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺍﻡ ﺭﻭﺵ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺖ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻠﺦ ﺯﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺷﺪ
ﺍﻻﻥ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ...
ﻭ ﯾﻪ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺁﻝ ﺍﺳﺘﺎﺭ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﻣﻮﻧﻪ :)

به سلامتی رفیقی که میاد خونتون
به کفشای ابجییتم نگاه نمیکنه...

حکایت ما آدم ها … حکایت کفشاییه که … اگه جفت نباشند …
هر کدومشون … هر چقدر شیک باشند … هر چقدر هم نو باشند تا همیشه

… لنگه به لنگه اند …
کاش … خدا وقتی آدم ها رو می آفرید … جفت هر کس رو باهاش می آفرید …

تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها … به اجبار، خودشون رو

جفت نشون نمی دادند…

.

.

پشیمانند"کفش هایم"که این همه راه را آمدند،بانیامدنهایت!

حکایت ما آدم ها …
حکایت کفشاییه که …
اگه جفت نباشند …
هر کدومشون …
هر چقدر شیک باشند …
هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه …
لنگه به لنگه اند …
کاش …
خدا وقتی آدم ها رو می آفرید …
جفت هر کس رو باهاش می آفرید …
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها …
به اجبار، خودشون رو جفت نشون نمی دادند…

به بعضیا باید گفت : عزیزم کفشای تن تاک ات رو دربیار انقدر راحت رو مخ ما راه نرو