گویند علی میزده صد وصله به کفشش
ای کاش دلِ خسته یِ من کفش علی بود ...
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی کفشش
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
همیشه پاهایی به ما جفتـک میزنن که
بند کفششونو خودمون بسـتیم...
#رفیق یادت باشه ، هـــمیشه ...
از اون پاهایی
پشت پا می خوری
که از سر دلسوزی
خودت نشستی
بند کفشش و بستی ...!!
شخصي کفشش را براي تعمير نزد کفاش مي برد.
کفاش نگاهي به کفش کرده مي گويد: اين کفش سه کوک مي خواهد و اجرت هر کوک ده تومان مي شود که درمجموع خرج کفش مي شود سي تومان.
مشتري قبول مي کند. پول را مي دهد و مي رود تا ساعتي ديگر برگردد و کفش تعمير شده را تحويل بگيرد.
کفاش دست به کار مي شود. کوک اول، کوک دوم و در نهايت کوک سوم و تمام.
اما با يک نگاه عميق در مي يابد اگر چه کار تمام است ولي يک کوک ديگر اگر بزند عمر کفش بيشتر مي شود و کفش، کفشتر خواهد شد. از يک سو قرار مالي را گذاشته و نمي شود طلب اضافه کند و از سوي ديگر دو دل است که کوک چهارم را بزند يا نزند.
او ميان نفع و اخلاق و ميان دل و قاعده ي توافق مانده است. يک دوراهي ساده که هيچ کدام خلاف عقل نيست. اگر کوک چهارم را نزند هيچ خلافي نکرده؛ اما اگر بزند به انسانيت تعظيم کرده.
اگر کوک چهارم را نزند روي خط توافق و قانون جلو رفته؛ اما اگر بزند صداي لبيک او آسمان اخلاق را پر خواهد کرد.
دنيا پر از فرصت کوک چهارم است. و من و تو کفاش هاي دو دل...
.
گویند عـــــــــــلی
میزده صد وَصــــــــــ‍ــله به کفشش....
اِی کـــــــــاش، دلِ_خسته_ی من، کــــــــــــــــفشِ علی بود!!!!
ﺑﻌﻀﯽ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ ﺍﻧﻘﺪ ﭘﺎﺷﻨﻪ
ﮐﻔﺸﺸﻮﻥ ﺑﻠﻨﺪﻩ
ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺑﮕﯽ ﮐﻔﺸﺖ ﺭﻭ ﺑﭙﻮﺵ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ :|
ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺳﯿﻨﺪﺭﻻ ...
ﻟﻨﮕﻪ ﮐﻔﺸﺶ ﺭﺍ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ...
ﯾﻪ ﻟﺸﮑﺮ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﮔﺸﺘﻦ ...
ﻣﺎ ﺩﻟـــــﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺎ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ...
ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﺯ ﻣــﺎ ﺳﺮﺍﻏﯽ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ...
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾــــــــﻢ !!!
چندین سال قبل برای تحصیل در دانشگاه سانتا کلارا کالیفرنیا، وارد ایالات متحده شده بودم،
سه چهار ماه از شروع سال تحصیلی گذشته بود که یک کار گروهی برای دانشجویان تعیین شد که
در گروه های پنج شش نفری با برنامه زمانی مشخصی باید انجام میشد.
دقیقا یادمه از دختر آمریکایی که درست توی نیمکت بغلیم مینشست و اسمش کاترینا بود پرسیدم که برای این کار گروهی تصمیمش چیه؟
گفت اول باید برنامه زمانی رو ببینه، ظاهرا برنامه دست یکی از دانشجوها به اسم فیلیپ بود.
پرسیدم فیلیپ رو میشناسی؟
کاترینا گفت آره، همون پسری که موهای بلوند قشنگی داره و ردیف جلو میشینه!
گفتم نمیدونم کیو میگی!
گفت
همون پسر خوش تیپ که معمولا پیراهن و شلوار روشن شیکی تنش میکنه!
گفتم نمیدونم منظورت کیه؟
گفت همون پسری که کیف وکفشش همیشه ست هست باهم!
بازم نفهمیدم منظورش کی بود!
اونجا بود که کاترینا تون صداشو یکم پایین آورد و گفت فیلیپ دیگه، همون پسر مهربونی که روی ویلچیر میشینه
این بار دقیقا فهمیدم کیو میگه ولی به طرز غیر قابل باوری رفتم تو فکر،
آدم چقدر باید نگاهش به اطراف مثبت باشه که بتونه از ویژگی های منفی و نقص ها چشم پوشی کنه
چقدر خوبه مثبت دیدن
یک لحظه خودمو جای کاترینا گذاشتم ، اگر از من در مورد فیلیپ میپرسیدن و فیلیپو میشناختم، چی میگفتم؟
حتما سریع میگفتم همون معلوله دیگه!!
وقتی نگاه کاترینا رو با دید خودم مقایسه کردم خیلی خجالت کشیدم…
شما چی فکر میکنید؟
چقد عالی میشه اگه ویژگی های مثبت افراد رو بیشتر ببینیم و بتونیم از نقص هاشون چشم پوشی کنیم
جاتون خالی صبونه کله پاچه بود, باقرعه کشی پاچه افتاد به خواهرم. یه مدت با چنگال باهاش ور رفته بعد بالحن گریون میگه این هنوز کفشش پاشه من نمیخورم...
ینی منو بابام ازخنده پاره شدیم..
من:))
بابام:))
گوسفنده :////////
کودکی که لنگه کفشش را امواج از او گرفته بود روی ساحل نوشت:
دریا دزد کفشهای من!...
مردی که از دریا ماهی گرفته بود روی ماسه ها نوشت:دریا سخاوتمندانه ترین سفره هستی!...
موج آمد و جملات را با خود شست...
تنها برایم این پیام را باقی گذاشت:
برداشتهای دیگران در مورد خودت را در وسعت خویش حل کن تا دریا باشی..