هر روز صبح بند کفشهایت را که می‌بندی بند دلم پاره می شود و تا شب که برگردی دلم با کفش های تو ‌، هزار راه می رود .. قربانت گردم دیگر خوب می‌دانم به پای تو که نه به دست تو پیر خواهم شد!

کفشهایت چه خوشبختند
در پا به پای تو
مثل چشمهایم
هستی و نمی بینم ات
تو می چسبی مثل بوی پیپ
برای دیگران
به اجبار زندگی ست
دوستت دارم ها ..
حالا تو هی بگو
” تویی زندگی م “
از تو نه شعری می خواهم وُ
نه نگاهی
گاهی فقط
یک لبخند / یک لبخند
برایم بخند ..