اعتراف می کنم
دوست داشتن ِ  تو
اندازه ندارد
پارچه نیست که
چند وجب دوستت داشته باشم
و تمام ....
عشق تو
حدو مرز سرش نمی شود
آغوش که باشد
عریانی خودش می آید
ودوستت دارم ها
به شمارش قطره های باران
خیس می کنند بستر ِ بی قراری ها را
و
دوست داشتن هایت به دست و پای
بی تابی ام میپیچد
دوست داشتنی از جنس ماندن
به عمق
گرمای تابستان......



#آزاده_کج_کلاه

همه ما نابینائیم، هر کداممان به نوعی.
آدم های خسیس نابینا هستند چون فقط طلا را می بینند،
آدم های ولخرج نابینا هستند چون امروزشان را می بینند،
آدمهای کلاهبردار نابینا هستند، چون خدا را نمی بینند،
آدم های شرافتمند نابینا هستند، چون کلاهبردارها را نمی بینند، خود من هم نابینا هستم چون حرف می زنم اما نمی بینم که شما گوشهایی شنوا ندارید.

مولانا خیلی قشنگ میگه که:
《چو خدا بود پناهت ،چه خطر بود ز راهت؟!
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی》

یه جایی مولانا خیلی قشنگ میگه که:
«چو خدا بود پناهت،چه خطر بود ز راهت؟!
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی!»
دیگه تا وقتی خدا هست از چی میترسی؟! اون پناهِ امن توعه رفیق!

. .

من جدی حوصله این وضعیتو ندارم فقط الان "بارون و مه و هوای سرد و کاپشن و کلاه و لباس گرم" رو میخوام

•
یه جایی مولانا خیلی قشنگ میگه که:
«چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت؟
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی»
دیگه تا وقتی خدا هست از چی میترسی؟اون پناهِ امن توعه رفیق

「♡」

هروقت که با آدمی تازه آشنا می‌شوم
شعری تازه دارم
و می‌دانم، 
که کلاهی دیگر
سرم رفته است..

نبودن تو ...
فقط نبودن تو نیست ،
نبودن خیلی چیزهاست ...!
کلاه روی سرمان نمی ایستد !
شعر نمی چسبد ...!
پول در جیبمان دوام نمی آورد ...
نمک از نان رفته ... خنکی از آب ...!
ما بی تو فقیر شده ایم ...!

رسول

ما همه نابینائیم ! هرکداممان به نوعی:

آدمهای خسیس، نابینا هستند چون فقط طلا را می بینند.

آدمهای ولخرج، نابینا هستند چون امروزشان را می بینند.

آدمهای کلاهبردار نابینا هستند چون خدا را نمی بینند.

آدمهای شرافتمند، نابینا هستند چون کلاهبردارها را نمی بینند.

خود من نابینا هستم، چون حرف می زنم اما نمی بینم که شما گوشهای شنوا ندارید.

(ویکتو هوگو)

✿ کپشن خاص ✿

اعتماد نکن! اینجا از کلاف اعتمادت کلاه می‌بافند برای خودت. آنقدر بلند که چشم‌هایت را بپوشاند و نبینی که تا چه اندازه غرق شده‌ای.
اینجا برای اعتماد آدم‌ها ارزشی قائل نمی‌شوند، اینجا برای آدم‌ها ارزشی قائل نمی‌شوند...
خیالت از انصافِ هیچ‌کس راحت نباشد! اینجا مدت‌هاست که اصول انسانیت را نقض کرده‌اند و هیچ‌کس به هیچ اصلی پایبند نیست. که اعتماد می‌کنی و ضربه می‌خوری و درد می‌کشی و توضیح می‌خواهی و توجیه می‌شوی. که آنقدر خسته‌ات می‌کنند تا اینکه درها و پنجره‌ها را می‌بندی، تنظیم می‌شوی روی حالت پرواز، گوش‌هایت را می‌گیری و دلت را خوش می‌کنی به امنیت ممتدِّ بی‌خبری و فریاد می‌زنی؛ هرچه باداباد! خانه‌ی هر آنکه بی‌انصاف شد آباد...

#نرگس_صرافیان_طوفان