در وفایِ عشقِ تو مشهورِ خوبانم چو شمع
شب‌نشینِ کویِ سربازان و رِندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشمِ غم‌پرست
بس که در بیماریِ هجرِ تو گریانم چو شمع

رشتهٔ صبرم به مِقراضِ غَمَت بُبْریده شد
همچنان در آتش مِهرِ تو سوزانم چو شمع

گر کُمیتِ اشکِ گُلگونم نبودیِ گرم‌رو
کِی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع؟

در میانِ آب و آتش همچنان سرگرمِ توست
این دلِ زارِ نزارِ اشک‌بارانم چو شمع

در شب هجران، مرا پروانهٔ وصلی فرست
ور نه از دَردَت جهانی را بسوزانم چو شمع

بی جمالِ عالم‌آرایِ تو روزم چون شب است
با کمالِ عشقِ تو در عینِ نُقصانم چو شمع

کوهِ صبرم نرم شد چون موم در دستِ غمت
تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدارِ تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفَرازم کن شبی از وصلِ خود ای نازنین
تا مُنَوَّر گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مِهر تو را حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل، کِی به آب دیده بنْشانم چو شمع
 
03/05/17

22:22..

نصف شماهایی که از کمال‌گرایی حرف می‌زنید، هیچ ایده‌ای از کمال‌گرایی واقعی ندارید.

شب، آنچنانی‌ها را آنچنانی‌تر می‌کند؛
غمگینها را غمگین‌تر
اضطرابی‌ها را مضطرب‌تر
تنوع طلبها و برون‌گراها را خیال‌پردازتر
کمال‌گراها را آرمان‌گراتر
نویسنده‌ها را نویسنده‌تر
شعرا را شاعرتر
عشاق را عاشق‌تر
و.....
بقیه‌اش با شما

ما حواسمان نبود!
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند
و شکایتی نمی کنند، از همه ی ما،
خسته تر و بی پناه ترند!
آدم هایی که بی توقع و افراطی،
محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند،
بیشتر از بقیه، محتاجِ حمایت و محبت اند!
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق،
گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند، بیشتر از
همه، دردهایِ نا گفته دارند، و آدم هایی
که محکم اند و همه مان تصور می کنیم
"به هیچ کس نیازی ندارند"، از همه ی ما تنها ترند...
کاش دنیا کمی عادلانه بود!
-نرگس‌صرافیان‌طوفان

خلاصه میگم عزیزان؛
ندونستن، سرتاسر آرامشه
شروعِ تمامِ فلاکت و بدبختیا همونجاست که از نفهمی درمیای و میری به سمت کمال‌گرایی.

ما حواسمان نبود !
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند و شکایتی نمی کنند ، از همه ی ما ، خسته تر و بی پناه ترند !
آدم هایی که بی توقع و افراطی ، محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند ، بیشتر از بقیه ، محتاجِ حمایت و محبت اند !
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق ، گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند ، بیشتر از همه ، دردهایِ نا گفته دارند ،
و آدم هایی که محکم اند و همه مان تصور می کنیم "به هیچ کس نیازی ندارند" ، از همه ی ما تنها ترند ...
کاش دنیا کمی عادلانه بود !
اینجا هرچه آبرودار تر و با گذشت تر باشی ، محروم تر و بی پناه تری ...
اینجا از همه چیز ، به اندازه ی وقاحت و خودخواهی ات ، سهم می گیری !

نرگس صرافیان طوفان‌

ما حواسمان نبود !
آدم هایی که با نشاط و قوی به نظر می رسند و شکایتی نمی کنند ، از همه ی ما ، خسته تر و بی پناه ترند !
آدم هایی که بی توقع و افراطی ، محبت می کنند و هوایِ دیگران را دارند ، بیشتر از بقیه ، محتاجِ حمایت و محبت اند !
آدم هایی که در کمالِ انسانیت و عشق ، گوش شنوایِ دردهایِ دیگرانند ، بیشتر از همه ، دردهایِ نا گفته دارند ،
و آدم هایی که محکم اند و همه مان تصور می کنیم "به هیچ کس نیازی ندارند" ، از همه ی ما تنها ترند ...
کاش دنیا کمی عادلانه بود !
اینجا هرچه آبرودار تر و با گذشت تر باشی ، محروم تر و بی پناه تری ...
اینجا از همه چیز ، به اندازه ی وقاحت و خودخواهی ات ، سهم می گیری !

نرگس صرافیان طوفان‌