رنج مشترک باعث میشه خیلی از آدمها در کنار هم قرار بگیرن یا هم رو پیدا کنن.

دلم آدم امن می‌خواد ، واقعی ، حمایت‌گر ، قابل اعتماد ، صمیمی ، که آره من کنارتم ، با هم درستش می‌کنیم ، باهم می‌رسیم ، باهم پیشرفت می‌کنیم ، اگه بخوام گریه کنم توی بغلش باشه ، اگه بخوام بخندم کنار هم باشیم ، با هم رفیق باشیم ، اگه هر چی شد پشت هم باشیم ، موندگار ، همیشگی ، صمیمی 🫂🤍

♡

چگونه‌ای؟
سرد، تهی، تنها، خسته، خالی از اطمینان، شدیدا تمایل به انزوا و کناره‌جوئی از روابط انسانی دارم.

بهش گفتم: "واقعا یکی باید باشه کنارت تا غذاتو باهاش تقسیم کنی یا از کنارش بودن لذت ببری. حداقل من دنبال دلیلم. هیچ‌وقتم نتونستم خودم دلیل محکمی برای خودم باشم."

اگر نمیتونین کسیو دوست داشته باشین
اگر دنبال تفریح هستین
آدما رو حیف نکنین..
با ارزشترین دارایی یه انسان احساس ،قلب و ذوقشه. لطفا کور نکنین...
بذارید آدمی که لیاقت داره کنارشون باشه
شما هم برید با یکی که مثل خودتون دنبال تفریحه

چه میدونم، حتما دوست داشتنی نیستم دیگه، وگرنه چطور ممکنه یه نفر هم نباشه که برای بودن کنار من تلاش کنه؟

فرق من با پارسال اینه که تلاش بیهوده برای نگه داشتن آدم‌ها تو زندگیم نمیکنم، کسی که بخواد کنارم میمونه، کسی هم که نخواد میره، نیازی به آدمی که قلبش با من نیست ندارم.

یکی پیدا نشد که بخاطرش انقدر مجبور نشیم خط قرمزامون و سفت و محکم حفظ کنیم، تا بدون اینکه دائم بهش گوشزد کنیم که این و حدومرز منه، خودش بدونه و کنارش حس امنیت کنی و دائم در حال ترس از آسیب نباشی.

یکی از بهترین چیزهایی که تو زندگیم یاد گرفتم اینه که دور میشم، محو میشم، کمرنگ میشم‌ ولی کنار آدمی که دلش با من نیست نمیمونم.

همه آدم‌ها شاعرانگی رو بلدن حتی اونی که شاعرانگی رو یادش نگرفته، ولی مهمه در کنار چه کسی قرار می‌گیری چون بعضی از قابلیت‌ها فقط توی شرایط‌‌های خاص و با آدم‌ خاص شکوفا می‌شه. یکهو می‌بینی کسی که اصلا نمی‌دونست شعر چیه، برات در حد شاهنامه شعر گفته و وارد مسیری شده که حتی خودشم به خوابش نمی‌دیدش.