بانو
مریض که میشوی
پرستارمیشوم
میآیم و مینشینم کنارتخت دلتنگی ات
موهایت را
بادستانم نوازش میکنم
میروم و قرص ماه را برایت می آورم!
تب که میکنی
درحوض شب پاشویه ات میکنم
و پتوی نم‌دار ابر را
رویت میکشم
دستانت رادردستم میگیرم
و تاخودصبح برایت دعامیخوانم

شهرزادخوبی نبودی
و آخراین قصه نیمه کاره ماند
می نشینم کنارتخت وبرای جای خالی ات
شعری راکه دوست داشتی میخوانم
دستهای سایه ات رامیگیرم
نوازش می کنم و رو به این آخرین تکه ازتو
که باقی مانده است درمن هنوزمیگویم:میدانی من
آنهایی راکه میروند
بیشتردوست دارم