زندگی شاید شبیه به یک داستان است.
گاهی زندگی داستان کوتاهیست که سال ها خوانده می شود و همه از خواندنش لذت می برند چون پر از حرف و درس است... هر چند که گاهی داستان های کوتاه هیچ حرفی برای گفتن ندارند به جز " به دنیا آمد... از دنیا رفت "
گاهی زندگی داستان بلندی ست که بیهوده ادامه پیدا کرده تا یک پایان خوب برای آن پیدا شود که نمی شود...
هر انسانی نویسنده ی داستان زندگی خودش است.
به دنیا می آید و شروع می کند به نوشتن داستان...
وسط نوشتن - وسط زندگی - کم حوصله می شود، عصبی می شود ، شاد می شود، عاشق می شود، خوب و بد را می بیند و اگر خوش شانس باشد و فرصتش تمام نشود کم کم داستان زندگی را یاد می گیرد .
گاهی شرایط زندگی و اجتماع نمی گذارد آنچه را دوست دارد بنویسد - زندگی کند - شروع می کند به حذف کردن ...
به سانسور کردن فصل هایی از داستان زندگی .

گاهی کسانی وارد داستان زندگیمان می شوند که مسیر داستان را عوض می کنند.
قلم را دست می گیرند و آن ها داستان زندگیمان را می نویسند.
یادمان باشد قلم زندگیمان را دست چه کسانی می دهیم .
حقیقت این است که بهترین داستان ها آن هایی هستند که خوب تمام می شوند .
کاش برای داستان زندگیمان یک پایان خوب پیدا کنیم.

پایان داستان همانی باشد که‌ به خاطر‌ آن شروع به نوشتن داستان کردیم.
حسین حائریان

زندگی فرصت بس کوتاهیست

تا بدانیم که مرگ

آخرین نقطه پرواز پرستوها نیست

مرگ هم حادثه است

مثل افتادن برگ

که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک

نفس سبز بهاری جاریست

زندگی فرصتی بس کوتاهیست



تا بدانیم که مرگ …



آخرین نقطه ی پرواز پرستوها نیست ؛



مرگ هم حادثه است



مثل افتادن برگ



که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک



نفس سبز بهاری جاریست !

زندگی فرصت بس کوتاهیست

تا بدانیم که مرگ

آخرین نقطه پرواز پرستوها نیست

مرگ هم حادثه است

مثل افتادن برگ

که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک

نفس سبز بهاری جاریست

زندگی فرصت بس کوتاهیست
تا بدانیم که مرگ
آخرین نقطه پرواز پرستوها نیست
مرگ هم حادثه است
مثل افتادن برگ
که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک
نفس سبز بهاری جاریست

انتظار …
شش حرف و چهار نقطه ، کلمه ی کوتاهیست ، اما سالها طول خواهد کشید تا بفهمی یعنی چه …
کاش منتظرت نبودم ، کاش می شد گفت “یادت مرا فراموش”….

زندگی فرصت بس کوتاهیست
تا بدانیم که مرگ
آخرین نقطه پرواز پرستوها نیست
مرگ هم حادثه است
مثل افتادن برگ
که بدانیم پس از خواب زمستانی خاک
نفس سبز بهاری جاریست...