درسته که به قول عباس کیارستمی تنهایی شکوهمنده؛ اما دیگه نه اینقدر پر شور.

‏درسته که به قول عباس کیارستمی تنهایی شکوهمنده اما دیگه نه اینقدر پر شور ..

درونت فردی را میبینم!
زیبا
سر سخت
مغرور
و
تنها!
عجب قدرتی دارند چشم هایت..
این قدرت هر آینده ای را شکوهمند می‌سازد.


. .

هدیه‌ام از تولد
گریه بود،
خندیدن را تو به من آموختی!

سنگ بوده‌ام
تو کوهم کردی

برف بوده‌ام
تو آبم کردی

آب می‌شدم
تو خانه دریا را نشانم دادی

می‌دانستم گریه چیست
خندیدن را
تو به من هدیه کردی!



#شمس_لنگرودی

هدیه‌ام از تولد
گریه بود،
خندیدن را تو به من آموختی!

سنگ بوده‌ام
تو کوهم کردی

برف بوده‌ام
تو آبم کردی

آب می‌شدم
تو خانه دریا را نشانم دادی

می‌دانستم گریه چیست
خندیدن را
تو به من هدیه کردی!


. .

گران‌جان‌تر ز چندین کوهم و
دل می‌کشد بارم ..


"بیدل"

شکوهمند ترین
عاشقانه هاست.️ چشمهای تُ
وقتیکه هر صبح
آیینه بندان ِ
شعرهایم می شوی..!
صبحتون بهشت.

شکوهمندترین عاشقانه هاست ❣
چشمهای تو ...❣
وقتیکه هر روز ❣
آیینه بندانِ ❣
شعرهایم می شوی ...

شکوهمند ترین ❣
عاشقانه هاستْ چشمهای تو ..❣
وقتیکه هر روز❣
آیینه بندان ِ❣
شعرهایم می شوی ..!

به سیم آخر زدن خیلی خوب است! قمارباز اعظم وقتی هوس قمار آخر به سرش می زند، از آستین اش، آخرین سکه ی سیم را در می آورد و پاکباختن را تجربه می کند؛ با دلی تهی، چشمانی تهی و دستانی تهی...

زانوانش می لرزد و نمی داند که این قمار واپسین، به بازی، به باختن اش می ارزد؟ یا او را خاکسترنشین خاموشی و فراموشی خواهد کرد؟ چرا هیچ یک از فیلسوفان اگزیستانس، یادشان نبود که وقتی "موقعیت های مرزی وجودی" را لیست می کردند، در کنار ناامیدی، گناه، اضطراب مرگ و ....، به این قمار آخر هم اشاره کنند؟ دارم به عقابی فکر می کنم که خوب می داند که پرواز در اوج، در بلندای سکوت و شکوهمندی، حتما بالهایش را در هم خواهد شکست... اما در آن دقیقه ی آخر، پلک های خیس اش را می بندد و بال هایش را می گشاید ، به سمت بی سویی، بی جانبی... سینه اش را از زخمِ یادهایِ بودن، از عطر بادهایِ عدم سرشار می کند و دل به آسمان می زند ...

دلم برای آن قمار آخر تنگ شده ایلیا! ...