من از این ناراحت نیستم که تنهام گذاشتی. از این ناراحتم که بهت گفته بودم تنهام.

یجوری تنهام گذاشتی، انگار ساده‌ترین اتفاق زندگیت بودم.

تو منو گذاشتی تو آب‌نمک ولی من بلال بودم، خوشمزه‌تر شدم......️

یه چیزایی نمیشه دیگه.
ماهم ولش کردیم گذاشتیم که نشه
شاید بعدا شد یا شاید به جاش چیز دیگه ای شد.
نمیدونم ، ولی کاش میشد.

تو یه قسمتی از سریال در چشم باد وقتی لیلی به بیژن میگه دوستت دارم، بیژن در جوابش میگه:
« انگار دنیا رو گذاشتی تو دستام. »
میخوام بگم دوست داشته شدن توسط کسی که دوستش داری همین‌قدر دلنشینه :)

You didn't love me, you didn't leave me
I want to love another one! :)

‏نه خودت دوستم داشتی نه گذاشتی
یکی دیگه رو دوست داشته باشم.!:)

دردناک‌ترین بخش پذیرش زمانیه که میپذیری اصلا ارزشش رو نداشت، ارزش تمام انرژی و وقت و خوبی‌هایی که از جون مایه گذاشتی، زخم‌هایی که در ازاش خوردی و فرسودگی‌ای که در تار و پودت نشست، اصلا ارزش این همه غرامت رو نداشت.

چند بار تا حالا خوشبختی رو گذاشتی برای یه روز دیگه؟
برای جمعه، برای تابستون، برای وقتی که یه چیزی تغییر کنه؟
اما شاید خوشبختی همین امروز باشه، همین الان که داری اینو میخونی...
زندگی رو عقب ننداز

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

.
از یک جایی به بعد بزرگ بشوید
خنده هایتان را پنهان کنید
دوست داشتن هاتان را مخفی کنید
چشماهایتان را اما؛ تا می توانید باز نگه دارید ..
از یک جایی به بعد
به جای اینکه بگویید " من هم همینطور! " فقط لبخند بزنید.
بگذارید خیال کند همه چیز را بلد شده اید
بگذارید بداند دیگر آن آدمِ سابق که شب ها، خود را در دنیای حرف هایش جا می گذاشتید و صبح ها با هزار کبوتر در دل پلک باز می کردید، نیستید!
بگذارید بداند و نترسید..
قرار بر نداشتن است
قرار بر خواستن و نرسیدن است..
از یک جایی به بعد بزرگ بشوید
و دیگر کوتاه نیایید
آدم است
ناگهان قید خودش را میزند و میرود، دیگر پیدایش هم نمی شود.