اینو بدون که:
اگه ناراحتت میکنن، گوش نده!
اگه مجبورت میکنن، انجام نده!
اگه بهت بدی میکنن، اهمیت نده!
اگه نگرانت نمیشن، بی تفاوت باش!
اگه ازت خوششون نمیاد، توجه نکن!
اگه مسخرت میکنن، نادیده اشون بگیر!
اگه بهت اهمیت نمیدن ، حذفشون کن!
اگه اذیتت میکنن ، فراموششون کن!
اگه ازت بدشون میاد ، رهاشون کن
اهمیت نده! تو به این آدما نیاز نداری
تو فقط مسئول رفتار خودت هستی نه برداشتِ بقیه!

افغانستانی‌ها به همراه مریض میگن «نگران» !
خیلی قشنگه :)
مثلا از بیمار میپرسن نگران داری؟
نگرانت کجاست ؟

هدیه می‌گیرید
بوسیده می‌شید
خواسته‌هاتون برآورده می‌شه
نگرانتون میشن
دوستتون دارن
چه زندگی‌هایی ...
احتمالا باید خوش بگذره 🤍

نذارید کسی که باورتون کرده، کسی که دوستتون داره حس کنه اضافیه، حس کنه هر موقع دلتون خواست و بعد از همه کاراتون واسش وقت دارید، نذارید فکر کنه همیشه ذهنتون درگیر آدم‌ها و چیزای دیگه‌اس و آخر از همه دوسش دارین، حواستون به کسایی که دوستون دارن باشه چون اگه یه روز خسته شن و برن، دیگه ممکنه قلبی مثل قلب اون‌ها پیدا نشه که واقعی و از ته دل شما رو دوست داشته باشه و نگرانتون باشه.

آدما حوصله ی دیدن ناراحتیت رو ندارن، اینکه نگرانت بشن بحثش جداس
حوصله ندارن، حوصله ی قیافه ی در هَمت، چون باید برات وقت بذارن، چون باید بعدش از خودشون بزنن، برای همین حوصله‌شو ندارن

هدیه می‌گیرید، بوسیده می‌شید،
خواسته‌هاتون برآورده می‌شه،
نگرانتون می‌شن، دوستتون دارن...
چه زندگی‌هایی
احتمالاً باید خوش بگذره....
..

ولی از من می‌شنوید هیچ‌وقت کسی رو مجبور به انجام کاری نکنید.
حالت رو نمی‌پرسه؟ نپرسه.
نمیاد ببینتت؟ نیاد.
نگرانت نمی‌شه؟ نشه.
رفتار آدما وقتی باارزشه که از ته دلشون باشه نه از سر زور و اجبار‌.

. .

‏ولی از من می‌شنوید هیچ‌وقت کسی رو مجبور به انجام کاری نکنید؛
حالت رو نمی‌پرسه؟ نپرسه.
نمیاد ببینتت؟ نیاد.
نگرانت نمی‌شه؟ نشه.
رفتار آدما وقتی با ارزشه که از ته دلشون باشه نه از سر زور و اجبار‌.

تو زندگی هر آدمی باید " یه نفر" باشه
مرد و زن بودنش مهم نیس
فقط باید "یه نفر" باشه
یه آدم ، یه دوست ، یه همدم ،
یه رفیق . . .
یه نفر که جویای حالت باشه ،
که نگرانت باشه
که تو را بهتر از خودت بشناسه
یه نفر که شمارشو رو بگیری و
بگی "حالم بد است"
شنیدن ِ همین یه جمله کافیه تا کار
و زندگیش رو تعطیل کنه و به سرعت باد
خودشو به تو برسونه
آخر ِ خوشبختیست که یک نفر
توی زندگیت باشه
که تنها نباشی ، که تنها نمونی . . . !

پ مثل پدر

کاش سوره ای به نام "پدر" بود
که این گونه آغاز میشد:
قسم به قلب دوست داشتنیت .
قسم به آغوش گرمت که پناگاه من بود . 
قسم به مهربی پایانت .
قسم به کوله بارخستگی هات .
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد .
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند .