خاک تو سرت که هنوزم بهش میگی دورت بگردم بیا اینجا لاس زدن یاد بگیر تحریکش کن :

‏اون زخم رو پذیرفتم، اما با هر اتفاقی برمیگردم واسش سوگواری میکنم که اگه اون زخم نبود اینجور نمیشد.

چیزی که درمورد قطع ارتباطم با آدما دوست دارم حباب عظیمیه که می‌رم توش و دیگه اونقدر راحت نمی‌تونم ازش بیام بیرون و برگردم بین همون آدما

‌

بگذار نقش‌هایمان را جابه‌جا کنیم،
‏تو منتظر بمان
‏من بر نمی‌گردم .

#محمدرضاعابدی

i'm slowly going back into a dark place I fought so hard to get out

کم کم دارم به یه مکان تاریک برمی گردم که خیلی سخت برای بیرون اومدن ازش جنگیدم.

کلمه‌ی «خونه» رو خیلی دوست دارم.
دارم برمی‌گردم خونه،
می‌آی خونه پیش من؟
این گل‌ها رو برای خونه گرفتم،
تو برای من مثل خونه‌ای،
خونه. خونه. خونه. خونه ...


خونه‌تون گرم 🫰🏻

من هیچوقت دلم نمیخواد برگردم عقب و دوباره زندگی کنم.دوباره شروع کنم که چی بشه؟ که چیکار کنم؟خیلی جاها انتخاب ادم اجباره نه انتخاب،من احتمالا اگر هزار بار دیگر شروع کنم باز به همین جا میرسم. آدمیزاد فراموشکاره. وقتی درد داره، داد می کشه و بعد یادش میره و برمیگرده همون جای قبلی

این روزا هی دارم دنبال نشونه میگردم. یه چیزی یه کسی یه لحظه‌ای یه مکانی یه نوشته‌ای که منو از این حال جدا کنه. مهم نیست چی باشه و چجوری، فقط یه نور میخوام واسه ادامه دادن.

اگه
می تونستم برگردم به گذشته فقط یه جمله داشتم که به خودم بگم : بهتر زندگی کن ،
این آدمها ارزش غصه خوردن ندارن ..

دنبالت نمی‌گردم؛ چون مطمئنم یه روز لابه‌لای همین آدم‌ها، درست همون‌جایی که باید، همو پیدا می‌کنیم و تا آخر عمر قدر بودن هم رو می‌دونیم.