‏یادمه یه شب مُردم؛
صبحش بلند شدم دوش گرفتم، لباسامو پوشیدم، رفتم توی شهر و به کارام رسیدم…

یا حتی میگه




.
تو مَرا نَوازشَم کن که دَر این
بُحبویِ صُبح
مَن به طَعم لب تو سَخت گرفتار شُدم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

کاش وقتی نفرینام می‌گرفت برام نوتیفیکیشن میومد.

i have so many reasons as to why i choose to stay to myself...

یه عالمه دلیل دارم که چرا تصمیم گرفتم که از خودم طرفداری کنم...

خداحافظ به تو که اندوه مرا نفهمیدی، و نگرانی‌ها و ترس‌هایم را به تمسخر گرفتی.

اتفاقا اعتماد من رو؛ مورد اعتماد‌‌ترین آدم‌های زندگیم ازم گرفتن…

با هرکسی مثل خودش رفتار نکن. اگر خوبی دیدی مثل خودش باش و اگر بدی دیدی ازش فاصله بگیر. نیازی نیست پلیدی به روح‌ت راه بدی، در حالی که می‌دونی می‌تونی با فاصله‌گرفتن از روح‌ت محافظت کنی.

همون خط قرمزی که اولش نادیده گرفتی، آخرش دلیل تموم شدن همه چیز میشه.

«‏یاد گرفتم در پایان یک علاقه، ما کسی را از دست نمی‌دهیم. خودمان از دست می‌رویم، آن خود دل‌بسته‌ی خوشحالِ سرسختِ امیدوار.»

نوشته بود «چندتا زخم رو نادیده گرفتی فقط برای اینکه چاقو دست اونی بود که دوستش داشتی؟»