سخت بود اما پذیرفتم؛ من اون پناهگاهی بودم که توش پناه گرفتی تا وقتی که یه خونه‌ی امن پیدا کنی.

‏گفتم: بالاخره یروز مجبوری فراموشش کنی!
گفت: رفت و اومد باد رو تا حالا دیدی؟!
تو دستات گرفتیش؟
تونستی نگهش داری یا پرتش کنی اونور؟
نه!
عصری نشستی تو بالکن داری برگه صحیح میکنب یهو بیخبر میپیچه تو برگه ها بهمشون میریزه!
یادش باده ..!
یهو مپیچه بهم و به همم میریزه!

محیا زند



.

اگر آدمای ناامن زندگیمون وجود نداشتن، یاد نمیگرفتیم چطوری حدومرزهامون رو با بقیه تعیین کنیم!

برای تویی که زیادی توو زندگیت به خودت سخت گرفتی، این تیکه از کتاب  فرانسس میرالس برای توعه:

"تو مدام از کارهایی که در گذشته انجام ندادی یا آنها را بد انجام داده‌ای گلایه می‌کنی. طوری که انگار این کار فایده‌ای دارد. چرا خودت را نمی‌بخشی و به خودت یادآوری نمی‌کنی که همیشه بیشترین تلاشت را کرده‌ای؟
انسان‌ها این حق را دارند که به تدریج کامل شوند. لازم است گذر عمر، چیزی جز موی سفید برای ما به ارمغان بیاورد..."
‌

‌
‏آدما با رفتارشون پرتت می‌کنن اونور بعد میگن چرا ازمون فاصله گرفتی.
‌

'
ڪاش میشد دست اتفاق هاے تلخ زندگے را میگرفتیم تا نیوفتند...

. .

- یک عمر شهریه‌ی کلاس زبان دادم که تهش برم از اطلاعات فرودگاه بپرسم Can I help you

اگه اینجا میومدی رایگان یاد میگرفتیو الان مول بلبل انگلیسی حرف میزدی.
:

چند تا زخم رو نادیده گرفتی فقط برای اینکه چاقو دست کسی بود که دوسش داشتی؟

یه جایی خوندم نوشته بود :
کتابخانه ی نیمه شب رو خوندم،
برداشتم این بود که؛
انسان مجموعه ای از حسرت هاست که روی زمین راه میره
هر تصمیمی که در گذشته گرفتی بهترین تصمیمی بوده با توجه به موقعیت انجام دادی
اگه در زمان حال زندگی نکنی باختی!

کتابخانه ی نیمه شب رو خوندم،
برداشتم این بود که:
انسان مجموعه ای از حسرت هاست که روی زمین راه میره
هر تصمیمی که در گذشته گرفتی بهترین تصمیمی بوده با توجه به موقعیت انجام دادی
اگه در زمان حال زندگی نکنی باختی!