صب کلاس داشتم. طبق معمول یه ربع دیر رسیدم!!! استاد این درسم یه استاد بداخلاقیه دومی نداره!(مدیر گروهمونه)
رفتم در کلاس باز کردم رفتم بشینم....
استاد: کجا؟! واسه چی اینقدر دیر اومدی؟!
مطمئن بودم بیرونم میکنه! یهو امیر (یکی از رفیقام) اومد خوش مزه بازی در بیاره!!! گفت : استاد اگه اینو(منو!) را بدید تو کلاس من میرم بیرون -___-
استاد: خب برو بیرون...... پاشو گم شو بیرون..... من خودم شعور دارم میدونم کیو بیرون کنم به کی بگم بیاد تو.. آقا، تو هم دفعه آخریه دیر میای رات میدم
من ^____^ چشم استاد ببخشید.... امیر گم شو بیرون :-D
کل کلاس :D
استاد -____-
یه همچین استاد لجبازی داریم!!!

وایییییی
منو نریزید تو غذا !!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
الکی مثلا گوله نمک گروهم :D

دیگه نبینم کسی هر پیامی رو بده
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.الکی، مثلاً من مدیر گروهم

ز دست “لاین” و “وایبر” هر دو فریاد!
که ما را بد رقم کردند معتاد!

امان از “واتساپ” و “بی تالک” و “تانگو”
“اینستاگرام” که دیگر کرده بیداد..

چنان درگیر دنیای مجازیم
که دنیای حقیقی رفت از یاد

چه شد آن گوشیای ساده ی قبل؟
“اریکسون” ، “موتورلا” روحتان شاد!

ز “نوکیا” و آن “یازده دو صفرش”
گرفته تا به “شصت و شیش، هشتاد”!

چو آمد “اندرویید” و “سیم بی ان” رفت
برفت از دست دیگر، وقته آزاد..

چنان درگیر “استاتوس″ و “پستیم”
که در “پیس″ و “کپی” گشتیم استاد!

مدیر خانه و شغلم کمم بود!
مدیر این گروهم گشت مازاد!!!!

از آن روزی که گوشی گشت تعویض!
شدم بنده پنیروخواهرم کارد!!

اگر چه صد فرند ” اد کرده” مارا
“بلاک” زندگی گشتیم: ای داد ..

خودم دانم نصیحت کار من نیست
“که خرما خورده را منع است ایراد”

تلف کردم همه وقتم به این شعر
“گروپی” تازه آن سو گشت ایجاد

هزاران “پی ام” ناخوانده را من
کنون باید بخوانم: اوه.. مای گاد…!!!