غصه ها را پشت گوشم می اندازم ،
چونان طره ی گیسویی رها ،
و تسلیم دست ها ...
من باید حالم خوب باشد ،
باید شاد باشم ، باید بخندم ، باید آرام باشم ...
هرگز این شب را ادامه نخواهم داد ،
و هرگز این ابرهای بارور را نخواهم بارید ،
فردا همه چیز ، جور دیگریست ...
این منم ! کسی که غمی در دلش ،
جسارتِ ماندن ندارد !
این منم ! کسی که اراده ای در باورش ،
جرات شکستن ندارد !
آفتاب که زد ؛ از نو جوانه خواهم زد ،
شکفته خواهم شد ،
شکوفه خواهم داد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

•
از محمد شریف که میگه:
" هر جای این جهان بروی غرق غربتی
برگرد سوی من که وطن چیز دیگریست " .️

♡

قشنگ تر این جمله نخوندم ، میگه:

چقدر ایستاده ، تا کوه شده است
چقدر گریسته ، تا دریا شده است
ایستادم ، گریستم ، مَن شُدم :)
• |.|

با خود می‌جنگید و از خود شکست می‌خورد و بر جسد خود می‌گریست. جنگ‌های او درونش بود و دیگر توانی برای جدال با جهان برایش باقی نمی‌گذاشت.

‏و گریستم به یاد تمام رویا‌هایی که تا میخواستم نوازششان کنم، پژمردند

But my problem is something else.
I was condemned to endure suffering that I had no right to...!

اما مسئله ی من چیز دیگریست،
من محکوم به تحمل رنجی شدم که حقم نبود...!

He suddenly remembered what he had been through
He cried, as if
There are few tears to cry

ناگهان به یاد آنچه از سر گذرانده بود
به گریه افتاد، چنان که
اشک برای گریستن کم می‌آورد

اگر چشمانم می‌توانستند روح غمگینم را به تصویر بکشند،
همه از دیدن لبخندم می‌گریستند.!!:)))
• |.|

دیدم که برنداشت کسی نعشم از زمین
خود نعش خود به شانه گرفتم گریستم...

- عفیف باختری

گفت کمی از خودت بگو:

چقدر ایستاده، تا کوه شده است
چقدر گریسته، تا دریا شده است
«ایستادم؛ گریستم؛ من شدم...»