دلم یکباره خود را باخت ای داد
نگاهش کار دل را ساخت ای داد

نمیدانم چه آمد بر سر دل
که بر عقلم مداوم تاخت ای داد

دو چشمانش پر از حجب و حیا بود
چو گفتارش، پر از مهر و صفا بود

مرا یاد همان شعر کهن داشت
همان خال ی که بالای لبش بود

پر از سحر عجیبی بود رویش
مرا مجذوب کرده سخت سویش

گمانم رو نمایی کرده از کل هنرها
خدا با خلقت بی نقص او در بزم و کویش

دلم حال عجیبی داره ای داد
بماند ه سخت دل دنبالش ای داد

که گوید حرف خود را ساده ای داد
که من عاشق شدم انگار ای داد

در فرازی از گفتار حضرت علی (ع) در شان اخلاق پیامبر (ص) چنین آمده:
«رفتار پیامبر (ص) با همنشینانش چنین بود که دائما خوش رو،خندان، نرم و ملایم بود،
هرگز خشن، سنگدل، پرخاشگر، بدزبان،عیبجو و مدیحه گر نبود،
هیچ کس از او مایوس نمی شد، و هر کس به در خانه او می آمد، نومید باز نمی گشت،
سه چیز را از خود دورکرده بود; مجادله در سخن، پرگویی، و دخالت در کاری که به اومربوط نبود،
او کسی را مذمت نمی کرد، و از لغزش های پنهانی مردم جستجو نمی نمود،
جز در مواردی که ثواب الهی دارد سخن نمی گفت،در موقع سخن گفتن به قدری گفتارش نفوذ داشت که همه سکوت نموده و سراپا گوش می شدند....

میلاد پیامبر مهربانی ها مبارک باد