‏و چقدر همون‌جا گناه داشتم که مقصر همه چیز تو بودی، ولی من گردن گرفتم تا از دستت ندم.

هرگز برای اینکه خودتو انتخاب کردی
احساس گناه نکن

هر اشتباه، یه قدم به سمت رشدته!
بذار تا اشتباهاتت چراغ راهت باشن، نه مانعی برای پیشرفتت‌ و هر وقت حس گناه به خاطر خطاهای گذشته سراغت اومد، به خودت یادآوری کن که این یه فصل از داستان زندگی منه، نه کل کتاب زندگیم

‌‏اینکه فلان آدم آسیب دیده‌ است وگرنه تو دلش هیچی نیست و گناه داره دلیل نمیشه پرخاش کنه و به بقیه آسیب بزنه و تحقیرشون کنه، شما با این حرف‌ها به کار اون آدم اعتبار بیشتری میدید و ضعف خودتون رو توجیه میکنید.

دین من همونه که حافظ میگه:

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست


. .

ولی بیاین قبول کنیم تو هر بحث و دعوایی اونیکه بیشتر داغ کرده و داد و بیداد میکنه، بی گناه تره. مقصرا همیشه به خودشون مسلطن و آروم و بی صدا میشینن نگات میکنن تا تو داغون بشی ..

داستایوفسکی میگه:

اگر جنگی نتیجه‌اش خوشبختی تمام دنیا هم باشد، باز هم به جاری شدن یک قطره اشک بر روی گونه‌های یک کودک بی‌گناه نمی‌ارزد....

«بعضُ الأشخاص رِزْق و بعضُ الأشخاص کَفارة ذُنُوب…!

«بعضی از آدم‌ها رزق‌اند و بعضی‌ها کفاره‌ی گناهان…!»


بنگر که رزق بوده ای یا کفاره؟!

آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم، زود از هم خسته می شویم.
انگار عاشق شدن را یادمان نداده اند، پای حرف ماندن را، وفاداری را یادمان نداده اند.
اولش برای به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم، به هم که رسیدیم مقایسه می کنیم، دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم و راحت از هم سیر می شویم.
انصافا که آدم های بی اراده و سر درگمی هستیم. به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست.
ما یک مشت بازنده ایم که انتقامِ نداشته هایمان را از رابطه ها و آدم های بی گناه می گیریم.

-نرگس صرافیان‌ طوفان

تازگیا مد شده همه میگن:
«میخوایم آدم‌های سمی زندگیمون رو کنار بذاریم»
ولی هیچ‌کس نمیگه:
«میخوام روی خودم کار کنم تا آدم بهتری باشم»
همه تصور میکنن خودشون بهترینن و بقیه مقصر و گناه‌کار..!
شاید خودت آدم سمی دیگرانی