باتمام وجود گناه کردیم نه نعمت هایش را از ما گرفت و نه گناهانمان را فاش کرد

اگر بندگی اش را می کردیم چه می کرد

و چه ساده با جا به جایی یک نقطه از خدا، جدا می شویم.

چه دلپذیراست
اینکه گناهانمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم
هر روز خودمان را پاک بشوییم
شاید هم می بایست زیر باران زندگی می کردیم
و باز دلپذیر اینکه دروغهایمان
شکل مان را دگرگون نمی کنند
چون در اینصورت حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم
خدای رحیم ! تو را به خاطر این همه مهربانی ات سپاس ..



« فدریکو گارسیا لورکا »

دعاهایمان به سقف گناهانمان برخورد میکند و
دلمان را خوش میکنیم که به صلاحمان نبوده...