نبودنت را به که گویم
نداشتنت را
چگونه جار بزنم
وقتی در خیالم
با هر نگاهت
بی صدا،
زنده به گورم میکنی ...

#مانی_دانته

غروب های جمعه درست مثل چای سردشده است....
ازدهن افتاده وتلخ...
اول صبحش گرم است ودلچسب...
غروب که میشود,
ساعت,
کندمیشود
دل پرمیشود
درون سرهایمان ترافیک میشود...
جمعه هابایدهمیشه,
"صبح"بماند...
غروب هایش ,آدم را
زنده به گورمیکند...

واردي باشيمدا ياحسين هواي بين الحرمين
سالاربهشتي ياديمه صفاي بين الحرمين
گورمه ميشه م بهشتي من منزلتين ائشيت ميشه م
يوخدي بهشته حاجتيم كرب وبلايه گئت ميشه

گورم را
گم میکنم
اما......
خانه ی تو را هرگز

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت
سالها هست که از دیده‌ی من رفتی لیک
دلم از مهر تو آکنده هنوز
دفتر عمر مرا
دست ایام ورقها زده است
زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست
در خیالم اما
همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق
دل من بردی و با دست تهی
منم آن عاشق بازنده هنوز
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند
زیر خاکستر جسمم باقیست
آتشی سرکش و سوزنده هنوز