.....

.. چگونہ ...

.. بفرستم ...

.. تپش‌هایِ « قلبم » را …

.. برایِ « تو » ...

.. تا باور ڪنی …

.. از یاد بردنت …

.. ڪارِ مڹ نیست ...!

مـدتـے هست ڪـہ
درگیر سوالے شده ام ...
تو چہ دارے ڪہ
من اینگونہ هوایے شده ام؟

خــــــــــدایا ......
جــــورے دستم را بگیر و بلندم ڪن
ڪــہ هــمہ اطرافیانم یادشان بماند
مــــــــن هــم خــــــــــدایــے دارم .....
یادشان بــــماند ژِســــــتِ خـدایــے
بَــرازنده بـنده ے خـــدا نـــیست .....
یادشــان بــماند حــــرفهایــشان
تـــا اَبـــــد در خـــاطرم خـــواهد مــــاند
حتــے اگـــر بـــہ رویشان لبخند بزنم
و هـــــیـــــــچ نــــــگـــــــویم .....
یادشـــــان بــــــمانـــــد
همان گونہ ڪــہ با حـرف هایشان
دلـــــــم را شـڪـــــستــــند
تــــو آن بالا همـــہ را شنیده اے ......

چشمانت را مےبوسم

ڪہ گریستہ‌اند براےِ عشق

لبانت را ڪہ

سڪوت ڪرده‌اند براےِ عشق

وگونہ‌هایت را ڪہ

از عشق داغ است

امّا براےِ دڸِ بےتابت

چہ مےتوانم ڪرد

جز دوست داشتن «تو»

بہ سَلامتی کسی کہ اَزَش پُرسیدند:
یارت چگونہ بود :
گُفتــ نامَـــــرد نَبود تا تَهِش بود
وَلے قِسمَتـــــ نَبود

چال روے گونہ‌ات
آخر مرا دق مےدهد
خواهشا دوات تمام چالہ‌ها را پر ڪند...




‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌

چـالِ روی گونہ ات
آخـر مـرا دق می دهـد...
خواهشاً دولت تمام چالہ را پُر ڪنـد:)

در حلقہ ے آغوش قشنگ تو
اســـــیرم
باید ڪہ تو را در بغــلم سخت بگیرم

تقدیرمن اینگونہ رقم خورده❣
ڪہ هر روز❣
دربین ❣
دو بازوے تو صد بار ❣
بمیـــــــرم

نصب هر گونہ
وعده دروغ
پیگرد الهے دارد...

باختہ ام بہ خمار چشمانت

ڪہ اینگونہ اسیرم ڪرد!

❣