✿ کپشن خاص ✿

دست هایِ تنهایِ لرزان، چشم هایِ کم سویِ به راه مانده، روزگارِ همیشه تاریک، پنجره هایِ پرده پوش، چایِ سال ها از دهان افتاده و بی حوصله ای مُرده با موهایِ سپید گویایِ این است که انتظار کُشنده است،
کُشنده همچون انتحار.

#عادل_رستمکلایی