‏«اِحْتَفِظْ بالذی یَنْطِقُ إِسْمَکَ کَأَنَّمَا یَصِفُ مَکَاناً آمِناً !»

از دست نده کسے را که وقتے اسمت را می‌برد، گویے مکان امنے را توصیف می‌کند.

-محمود درویش

مَن"بےٖ وَفا"نیستَمْ

فَقَطْ میٖتَرسَم!!!

وَقتے"یادَت" میڪُنمْ؟؟؟

بگویے"باز مُزاحِم پِیدا
شُد



.. ..

..

گاهی "خــدا"
آنقدر صدایتــــ
رادوست دارد.
ڪه سڪوت مےڪند...
تا تو بارها بگویے خــداے من….

شبتون آروم و پر از ذڪر خــدا.

گاهے در نبود تنها یڪ نفر،
گویے جهان
بہ تمامے خالے است...






.. ..

.تنم بہ لرزه می افتد

.هر بار کہ مے گویے : برو

.برو و بہ زندگیت برس

.مگر نمے دانے

.کہ تمام زندگے من تویی.



...
.

You know...
The saddest kind of loving is that
you wouldn't say " I love you "
You couldn't say that;
You shouldn't say that...

میدانے...
غمگین ترین نوع دوست داشتن این است ڪہ،
نگویے دوستت دارم؛
نتوانے ڪہ بگویے؛
نباید ڪہ بگویے...
❣

وقتے میگویے مراقب خودت باش
حتے اگر مرگ هم ڪمین ڪرده باشد
زنده میمانم برایت...!




‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌

لحظه اے درگذر از خاطره ها

ناخودآگاه دلم یاد تو ڪرد

خنده آمد به لبم ، شاد شدم

گویےاز قید غم آزاد شدم

هر ڪجا هستے دوست

دست حق همراهت

دعوا کن ولے با کاغذت
اگـــر از کسے ناراحتے یک کاغذ بردار و یک مداد ھر چہ خواستے بہ او بگویے
روے کاغذ بنویس خواستے ھم داد بکشے تنہا سایز کلمات را بزرگ کن نہ صدایت را
آرام کہ شدے برگرد و کاغذت را نگاھ کن آنــوقت خودت قضاوت کن
حالا مےتوانے تمام خشم نوشتہ ھایت را با پاک کن عزیزت پاک کنے
دلے ھم نشکاندھ اے وجدانت را نیازردھ اے
خرجش ھمان مداد و پاک کن بود نہ بغض و پشیمانے
گاھے مےتوان از کورھ خشم پختہ تر بیرون آمد

(دکتر الہے قمشہ اے)

یادت باشہ
بعد من خیلیا شاید بهت بگن
دوست دارم
ولے هر اذان گویے بلال نیست...