تو به همون اندازه که خوشحالم کرده بودی، ناراحتم کردی و من تصمیم گرفتم نوشتن برای تو رو متوقف کنم، میخوام اعتراف کنم که تو بهم حس بدی دادی، گیجم کردی، باعث شدی فکر کنم آدم ساده‌ای‌ام، شاید هم پر از ایرادم و نباید مهربون باشم؟ ولی هیچوقت ازت نمیپرسم چرا؟ دلیلش رو نگه دار مال خودت، من میرم و خودم رو تغییر میدم، برای بار هزارم بهم ثابت شد خوب بودن جواب نمیده، شایدم میده و تو لیاقتش رو نداری، نمیدونم.

نمیدونم خاک تو سر خودم که بهت اهمیت دادم؟ یا خاک تو سر تو که قدرمو ندونستی؟

کتاب‌های مینیمالی که می‌تونن همه پسند باشن:.

- « سین زدی ولی جواب ندادی »
- « این کتاب برای شماست »
- درونت چه خبره
- ۳۶۵ روز بدون تو
- نمیدونم دارم چی کار میکنم

من که میدونم آخرش تو تیمارستان بیدار میشم میبینم رفیقام دارن با آستینای گره خورده تو بخش پرسه میزنن و هر چی که بینمون بوده اثرات داروهای خواب آوریه که بهم دادن.

هرموقع خواستید پیش کسی درددل کنید، قبلش یه سر به گل‌فروشی بزنید، یه گلدونِ خوشگل بخرید و بشینید با اون صحبت کنید؛
میدونم کارِ تباه و مسخره‌ایه، ولی نه پشیمون میشید، نه بعداً ازتون سوءاستفاده میشه.
|کنجد|


. .

نمیدونم چیشد که یهو وارد زندگیم شدی،
ولی خب؛ فهمیدم میشه حتی تو یه مدت خیلی کم با یه شخص،
خاطرات و حس هایی رو تجربه کنم که قبلا با هیچکسی نداشتم.
مرسی که با اومدنت به زندگیم،
دنیای سیاه منو رنگی کردی..

I don't whether I've got older or wiser, but I can no longer argue with idiots!

نمیدونم پیر شدم یا عاقل، ولی دیگه نمی تونم با احمق‌ها بحث کنم!

یه جا نوشته بود:
میدونم تصمیمی که گرفتم درسته، ولی کاش تصمیم درست این نبود.!

و چقدر هممون این جمله رو زندگی کردیم:))

یه چیزایی نمیشه دیگه.
ماهم ولش کردیم گذاشتیم که نشه
شاید بعدا شد یا شاید به جاش چیز دیگه ای شد.
نمیدونم ، ولی کاش میشد.

این حساس بودن هم خیلی حس خجالت‌آوریه، مثلا نمیدونم چطوری باید بهت بگم ناراحت شدم و آسیب دیدم بخاطر احمقانه و مسخره‌ترین چیز.