بعضی اوقات ادم از یچیز کوچیکی یهو یک جوری برافروخته و عصبانی میشه که برای خودش و اطرافیانشم تعجب آوره که اینکه چیز بزرگی نبود که واکنشت این باشه!
در اصل چیز کوچیکیه ولی تمام ناراحتیای کوچیک قبلی و گذشته انقدر رو هم جمع شدن که یک چیز کوچیک حالا برات حکم کبریت روی باروت و داره! تو از یچیز کوچیک ناراحت نشدی! تو از تمام ناراحتی ها و خشم ها و نادیده گرفتن های تمام این سالها ناراحت شدی.

افسردگی تاریکیه
همه‌ی چیزهایی که قبلا وجود داشتن هستن اما تو نمی‌تونی ببینیشون :(

آدم‌ گرون بهت صداقت و خیال راحت می‌ده . حرف و عملش یکیه، با عرضه و امنه، تکلیفش روشنه .

سی سالگی به بعد؟
شبیه ۴ عصر پاییزه، نه شبه که بخوابی نه ظهره که به کارات برسی.
شبیه سه‌شنبه‌ست، نه اول هفته‌ست نه آخرش.
شبیه مدال نقره‌ست، نه اونقدر خوب بودی که طلا بگیری نه اونقدر بد که مدال نگیری.
سی سالگی به بعد دستای مکانیکیه که صدبار با صابون شسته، تمیزه‌ها ولی یه کمم سیاهه.

خیلی وقت ها آدم ها به بهونه های مختلفی میرن. ولی همش یکیه. اونا از پیش تو رفتن. اونا تورو تنها گذاشتن و نخواستن کنارت بمونن. یا حتی فاصله ها هم نمیتونه کسی که بخواد بمونه رو ازت جدا کنه.

یه حسی همراهمه که همش حس می‌کنم تولد یکیه و من یادم رفته

اگر عاشق شدی...
عاشق رفتارش نشو چون آدما تو موقعیتای مختلف فرق میکنن،شاید اون روز حالش خوب بوده و شاید فردا بد باشه.
ولی عاشق افکارش بشو...
چون افکارش تو بدترین و بهترین حالتش یکیه و تغییر نمیکنه

دستات کپک نزنه
هر روز تو دست یکیه :)





‌.. ..

‏عسل بانوی من نه عسل گیسوئه، نه عسل چشم. عسل بانوی من یکیه که خیلی شبیه همه ست ولی هیچکس شبیهش نیست

For blind man,glass and diamonds are the same.

برای آدم کور ، شیشه و الماس یکیه.

‌‌‌‌‌‌.࿐